Luister naar dit Artikel

Oorlog, zo vertellen onze leiders ons, is nodig om van de wereld een betere plek te maken. Nou ja, misschien niet zozeer voor de 43 miljoen mensen die zijn verdreven uit hun huizen en in een precaire toestand verblijven als binnenlandse ontheemden (24 miljoen), vluchtelingen (12 miljoen), en degenen die worstelen om terug te keren naar hun huizen. Cijfers van de VN voor het einde van 2013 (hier te vinden) registreren Syrië als de oorsprong van de 9 miljoen van deze ballingen. De kosten van de escalerende oorlog in Syrië wordt vaak behandeld als een financiële kostenpost of, in zeldzame gevallen als een menselijke kostenpost van letsel en overlijden. Er zijn ook de menselijke kosten van hun geruïneerde huizen, buurten, dorpen en steden als plaatsen om in te wonen.

Vraag het maar aan Colombia, die komt op de tweede plaats na jaren van oorlog – een plek waar de vredesbesprekingen gaande zijn en hard nodig  zijn met naast andere catastrofes, bijna 6 miljoen mensen beroofd van hun huizen.

De oorlog tegen drugs is geëvenaard door de oorlog in Afrika, de Democratische Republiek Congo komt op de derde plats na jaren van de door de VS gesteunde dodelijkste oorlog sinds de Tweede Wereldoorlog, maar alleen omdat de oorlog tegen het ‘terrorisme’ is uitgegleden. Afghanistan staat op de vierde plaats met 3,6 miljoen wanhopigen, lijdend, stervend, en in veel gevallen begrijpelijkerwijs boos en wrokkig om het verliezen van een plek om te wonen. (Vergeet niet dat meer dan 90% van de Afghanen niet hebben deelgenomen aan de gebeurtenissen van 9-11 waarbij Saoediërs vliegtuigen in gebouwen vlogen, en hebben nog nooit gehoord van die gebeurtenissen.) Irak, na de “bevrijding” zit met 1,5 miljoen ontheemden en vluchtelingen. Andere landen opgeluisterd door regelmatige Amerikaanse raketaanvallen die de top van de lijst maken zijn onder andere Somalië, Pakistan, Jemen – en, natuurlijk, met Israëlische hulp: Palestina.

Humanitaire oorlogen hebben een dakloosheidsprobleem.
Een deel van dat probleem vindt zijn weg naar West-grenzen, waar de mensen die betrokken zijn dienen te worden begroet met restitutie plaats van wrok. Hondurese kinderen brengen geen Ebola-geïnfecteerde korans. Ze zijn op de vlucht voor een door de VS gesteunde staatsgreep en in Fort Benning getrainde folteraars. Het “immigratie probleem” en “immigranten rechten” debat moet worden vervangen door een serieuze discussie over de rechten van vluchtelingen, mensenrechten, en het recht van vrede.