Luister naar dit Artikel

Een verrassende tegenspraak ontstaat wanneer je ‘survival of the fittest’ fenomenen op planeet Aarde bestudeert. Die menselijke culturen met de hoogste intelligentie zijn ook het meest waarschijnlijk om zichzelf te vernietigen met ecologische vernietiging. Dit gaat niet over de zogenaamde “klimaatverandering” hoax, maar veeleer over de directe vernietiging van de ecosystemen die duurzame voedselvoorziening voor de wereld bieden. Als je het ecosysteem vernietigt en niet genoeg voedsel kunt verbouwen om je bevolking te voeden, stort je samenleving in.

Zoals ik in deze wetenschapsvideo hieronder uitleg, heeft de kanteling van de rotatie-as van de aarde ten opzichte van het baanvlak rond de zon zware winters gecreëerd voor die menselijke culturen ver van de evenaar. Dit heeft ertoe geleid dat die culturen goede planners en overlevers zijn geworden, anders zouden ze de lange winters waarin de voedselproductie ophoudt niet overleven.

Tegelijkertijd zijn menselijke culturen die zich dichter bij de evenaar bevinden meestal slechte planners, wat resulteert in ‘Derde Wereld’-samenlevingen die in bijna-instortende omstandigheden leven, met een schokkend gebrek aan basisplanningsvaardigheden zoals elke bezoeker in India kan waarnemen met de verkeersnachtmerrie van India.

Toch hebben die culturen in de buurt van de evenaar een belangrijk voordeel: omdat ze niet hoeven te vertrouwen op langetermijnplanning voor voedselproductie, produceren ze meestal voedsel met behulp van kortetermijndenken, wat de neiging heeft om de grootschalige milieu vernietiging die nu de eerste wereldlanden kenmerkt te minimaliseren, waar hoge IQ-populaties kerncentrales, GGO’s, landbouwpesticiden, geo-engineering, gefluorideerd water en andere rampzalige gifstoffen kunnen bouwen die nu de hele biosfeer bedreigen. Eenvoudig gezegd betekent dit dat de low-tech, gelokaliseerde landbouwproductie veel minder destructief is voor de biosfeer dan grootschalige, sterk gemechaniseerde landbouwproductie die vaak gepaard gaat met extreme ecologische vernietiging.

Overweeg als een duidelijk voorbeeld hiervan het agressieve pushen van het SCoPEx-project, gefinancierd door Bill Gates (en vele anderen) en ontwikkeld door wetenschappers van Harvard. Het doel van dit project is om de stratosfeer te vervuilen en zonlicht te blokkeren, waardoor alle voedselgewassen de energie worden ontnomen die ze nodig hebben om voedsel te produceren. Als het op een voldoende grote schaal wordt ingezet – dat is het plan – zal SCoPEx resulteren in wereldwijde hongersnood en massale sterfte, wat natuurlijk het hele doel van het project is, omdat Bill Gates gelooft dat ontvolking de manier is om de mensheid te “redden”. In tegenstelling tot SCoPEx hoeven landen in de derde wereld gewoon geen technologie te ontwikkelen om een ​​systeem te ontwikkelen dat de hele planeet kan vervuilen en de zon kan blokkeren, waardoor de menselijke beschaving overal op de planeet ineenstort. Er is een psychopathische tech-miljardair voor nodig met de hulp van de arrogante academische elite om dat voor elkaar te krijgen.

Eerste wereldpopulaties ontkennen hun vernietiging van de planeet en beschuldigen vaak ‘klimaatverandering’ in plaats van hun eigen gekke wetenschappelijke experimenten die alles bedreigen
Hoewel het waar is dat de gemiddelde Canadees bijvoorbeeld een veel hoger IQ heeft dan de gemiddelde Afrikaan, zouden individuen in Afrika doorgaans veel minder ecologische schade veroorzaken per hoofd van de bevolking dan de gemiddelde Canadees, die waarschijnlijk in totale ontkenning leeft over de ecologische voetafdruk van hun energieke levensstijl (hoge energie betekent een hoog energieverbruik per hoofd van de bevolking voor voedsel, verwarming, transport, enz.). Vergeet niet dat lokaal groen is als het op eten aankomt. Gedecentraliseerd, lokaal voedsel is duurzaam, maar zeer gecentraliseerde, door bedrijven gerunde monocultuur is zeer destructief voor ecologische duurzaamheid.

Een meer ecologisch duurzame cultuur is in wezen een lowtech-cultuur die afhankelijk is van de overvloed aan natuur – in plaats van de natuur te domineren – om te voorzien in routinematige voedselbehoeften. En er is niets meer low-tech dan het verbouwen van voedsel in je eigen huistuin, wat ook een van de dingen is waardoor het zo’n belangrijke praktijk is. Niemand heeft zijn tomatenplanten nodig om met een online cloud te praten en deel uit te maken van een externe cloud voor technologie. Soms is de mensheid zo eenvoudig dat het bijna aan de aandacht ontsnapt: eenvoudige mensen die hun handen in het vuil steken en voedzaam voedsel verbouwen zonder het gebruik van synthetische toxines, GGO’s of sterk gemechaniseerde, geautomatiseerde systemen.

Natuurlijk zijn er opvallende uitzonderingen op observatie, zoals Braziliaanse boeren die de regenwouden kappen om sojabonen te telen, waarmee wordt aangetoond dat veel ontwikkelingslanden ook bezig zijn met zeer destructieve ecologische praktijken, maar dat specifieke scenario wordt grotendeels gedreven door de vraag van de eerste wereld naar sojabonen, niet lokale Braziliaanse vraag. Zo ‘exporteren’ landen als de VS en Canada ecologische vernietiging naar ontwikkelingslanden zoals Brazilië, waar economische prikkels resulteren in georganiseerde, gemechaniseerde ecologische vernietiging om te voldoen aan de hoge eisen van consumenten van consumenten uit de Eerste Wereld, zoals Amerikanen en Canadezen.