Luister naar dit Artikel

Door de aandacht die in de pers wordt geschonken aan het ‘schandaal-aspect‘, wordt de ‘afrekencultuur‘ gevoed, en het zicht ontnomen op de oorzaken, en gevolgen. Al helemaal waar de media die met de ‘onthullingen‘ kwamen er een mooie mogelijkheid in zagen om Poetin een loer te draaien. Door dat rookgordijn wordt slechts de illusie gevoed dat we op de goede weg zijn, omdat ‘de politiek‘ wel moet reageren.

‘De politiek‘ reageert door met veel vertoon van macht bij lokale kantoren van Mossack Fonseca dozen vol papieren weg te halen, onder het toeziend oog van de camera’s, en door die acties ‘invallen‘ te noemen, wordt dat rookgordijn alleen maar dikker. En ondertussen wordt er wereldwijd heftig gespeculeerd over de identiteit van de ‘klokkenluider‘ die dit balletje aan het rollen bracht. Waren het de Russen? Of toch de CIA?

Succesvolle ondernemers, en grote multinationals, maken volop gebruik van ‘constructies‘. Eind vorige eeuw waren de Verenigde Staten ontstemd over de onevenwichtige handelsbalans in de relatie met Japan. Ze dreigden met sancties als Japan niet snel meer goederen en diensten in de VS zouden kopen. Waarop Japan regelingen in het leven riep die de aanschaf van Amerikaanse producten en diensten subsidieerde. Tal van niet-Japanse firma’s zagen hun kans schoon. Ze openden een Japanse ‘brievenbus-firma‘, die in de VS bepaalde producten kochten, zoals vliegtuigen van de firma Boeing, om ze vervolgens direct door te ‘leasen‘ naar het moederbedrijf, die zo een groot voordeel in de wacht sleepte. En het Europese Airbus, als grootste concurrent, had het nakijken.

Als de gebruiker van die vliegtuigen het bespaarde geld investeert in het eigen bedrijf, valt er best iets voor te zeggen. Ook al moet je constateren dat we te maken hebben met ‘concurrentievervalsing‘, als gevolg van het dreigen met sancties door de VS. Vloeit het bespaarde geld richting bonussen en dividend, dan wordt het al dubieus. Waar die kunstmatig verlaagde kosten resulteren in lagere kosten voor de klant van die vliegtuigmaatschappij, zullen de klanten niet klagen. Tenzij ze bij Airbus werken, of als de overheid door die constructie bepaalde belastingen misloopt, die in Japan worden betaald, of in het geheel niet, zodat ze als belastingbetaler feitelijk bij moeten passen bij dat goedkope ticket, via een ander ‘loket‘. Maar omdat ze de oorzaak niet zien, geven ze af op hun regering die de belastingen verhoogt, en niet op het bedrijf dat de belastingen ontloopt.

Daarom schreef ik hier al eerder, dat een ‘vrijhandelsverdrag‘ op een kantje ‘A4‘ past. Maar de moderne handelsverdragen gaan juist helemaal niet over het bevorderen van een vrij handelsverkeer, maar over het opzetten van ‘constructies‘ die bepalen wie er met de ‘buit‘ vandoor zal gaan. En waar mensen in opperste verontwaardiging kennis nemen van de ‘constructies‘ van rijken en bedrijven, eisen ze in één moeite door dat hun regering er voor zorgt dat die hun ‘rechten‘ beschermt. Zoals de Amerikaanse regering dus deed, door Japan onder druk te zetten, en zo Boeing (en andere Amerikaanse bedrijven) een kunstmatig voordeel te bezorgen.

Waar de voorstanders van het ‘Associatieverdrag‘ met Oekraïne stellen dat de ‘hoger opgeleide‘ Nederlander er minder moeite mee heeft dan de ‘lager opgeleide‘ Nederlander, is dat deels een kwestie van pure propaganda. Maar tegelijk ook de reflectie van een schrijnende realiteit. Namelijk, dat de Nederlandse regering, en de EU, geen boodschap hebben aan de belangen van de ‘lager opgeleide‘ burger, die inderdaad de hete adem van de goedkope arbeid uit Oost-Europese landen, en door Soros onze kant op gedirigeerde migranten, als een zeer realistische bedreiging zien voor de kwaliteit van het eigen bestaan. Toch mogen ook de ‘hoger opgeleide‘ Nederlanders best wakker worden uit hun coma, want ook zij staan op de nominatie om te worden ‘uitgefaseerd‘. En niet alleen omdat productie, die van Nederland naar Oekraïne verhuist, betekent dat Nederlanders meer belasting moeten betalen, waar die bedrijven voortaan in Oekraïne met de fiscus afrekenen.

Bedrijven zoals Mossack Fonseca zijn een schakel in dat grote geheel, waar ze bedrijven en privé-personen helpen aan mogelijkheden om in eigen land de belasting te ontwijken, of te ontduiken. Met enthousiaste steun van landen, zoals Nederland, die voor geselecteerde ‘partijen‘ zelf ook leuke aanbiedingen hebben. In de ogen van die landen is daar niks mis mee, omdat ze de eigen belastinginkomsten juist verhogen. Die ‘partijen‘ zouden anders immers nooit een cent in Nederland hadden afgedragen. Daarbij genereert het werkgelegenheid voor ‘hoger opgeleide‘ Nederlanders, werkzaam op ministeries, bij banken, advocatenkantoren, PR-firma’s, of vertaal-instituten, en soortgelijke non-productieve ondernemingen, die het moeten hebben van het ‘melken‘ van de koeien van de buren.

Dat laatste heet dan ‘dienstverlening‘, en het is legaal. Dito waar grote bedrijven, aangejaagd door Centrale Banken, en politici die de cijfers over de economie wel omhoog willen kijken, eigen aandelen terugkopen met geld dat ze binnenharken door obligaties uit te geven, die dan weer op grote schaal door die Centrale Banken worden opgekocht. Dat alles om de bonussen van de ‘hoger opgeleide‘ directie, en het dividend van aandeelhouders op peil te houden, of op te schroeven. Die dat geld, geheel legaal, dan weer leuk kunnen parkeren op de Maagdeneilanden. Enige probleem is eigenlijk, dat het geld dat de Centrale Banken voor dat doel met miljarden tegelijk bijdrukken, geld is dat in de toekomst nog verdiend moet worden. Ook wel ‘schuld‘ genoemd. Schuld van u en mij. Of u nu ‘hoger‘ of ‘lager‘ bent opgeleid.

Die tombola loopt op zijn eind. De ‘lager opgeleide‘ ziet het gebeuren, ook al kent hij of zij de details niet. En voor de goede orde: Het beeld dat ik hierboven schets is op geen stukken na compleet. Het is nauwelijks het topje van de ijsberg. Het is louter bedoeld ter illustratie. Maar de ‘hoger opgeleide‘ is opgeleid om volkomen blind te zijn voor de consequenties van dit soort piramide-spelletjes, en te vertrouwen op een overheid die ‘hoger opgeleide‘ medelanders de hand boven het hoofd zal houden. Elke partij in ons land heeft in haar programma ronkende teksten opgenomen over het belang van het onderwijs. Voor hen wordt het de grootste deceptie als het hele kaartenhuis ineen stort, omdat de ‘Dollar-economie‘, met zijn ‘fiat-geld‘, en een Amerikaanse Centrale Bank die een private onderneming is, geleid door commerciële belangen van beroeps-belastingontwijkers en zwendelaars, de geest geeft. En dan kun je maar beter een vak hebben geleerd, en weten hoe je met weinig geld rond kunt komen, en hoe je een hamer vast moet houden, anders wordt het nog knap lastig!

De klassieke oplossing van ‘hoger opgeleide‘ mensen voor dat soort problemen, is oorlog. Met geweld een oplossing forceren, door je de productie, en grondstoffen van andere landen toe te eigenen. In het klassieke scenario offer je dan de ‘lager opgeleide‘ op door hem naar het front te sturen, aangemoedigd door een ‘hoger opgeleide‘ officier, terwijl je de achterblijvende ‘lager opgeleide‘ vrouwen in de fabriek kogels laat fabriceren. Maar ook die tijd is geweest, als we het scenario van een oorlog tussen de ‘grootmachten‘ als uitgangspunt kiezen. Want dat is een nucleaire Holocaust. En atoombommen maken geen onderscheid tussen ‘hoger-‘ en ‘lager opgeleid‘ kanonnenvoer.