Transparantie en onbewerkte gegevens zijn nodig om ons te laten zien wie er echt baat bij heeft om statines te nemen en welke bijwerkingen ze kunnen hebben.

Het is bijna 35 jaar geleden dat wetenschappers Michael S. Brown en Joseph L. Goldstein de Nobelprijs wonnen voor het ontdekken hoe cholesterol in het bloed een centrale rol speelde in de ontwikkeling van hartaandoeningen. Het was hun werk dat ertoe leidde dat de farmaceutische industrie statines ontwikkelde.

Statines zijn medicijnen die het cholesterol verlagen en ze verminderden allebei hartaanvallen en verlengden de levensduur binnen een paar jaar na voorschrift. In 1996 voorspelden Goldstein en Brown vol vertrouwen het einde van hartziekten als een groot volksgezondheidsprobleem vóór het begin van de 21ste eeuw.

Hun profetie is echter nooit vervuld. Integendeel, de decennia-lange campagne om cholesterol te verlagen door middel van voeding en medicijnen heeft de wereldwijde pandemie van hartaandoeningen niet volledig afgeremd. Hartziekten blijven inderdaad nog steeds de grootste moordenaar in de westerse wereld en het VK heeft onlangs voor het eerst in 50 jaar de sterftecijfers zien stijgen.

Het is nog steeds weinig bekend of begrepen onder de bredere medische gemeenschap dat insulineresistentie, gekoppeld aan overtollig lichaamsvet, de belangrijkste risicofactor is voor hartaanvallen. Het is ook een duidelijk teken van dreigende diabetes type twee. Een ziekte die de NHS jaarlijks £ 10 miljard kost.

Het goede nieuws is dat insulineresistentie effectief kan worden bestreden door een combinatie van voedingsveranderingen, matige activiteit en vermindering van psychologische stress.

De ervaring van mijn patiënt

Een paar weken geleden kwam een ​​gealarmeerde en verwarde patiënt van eind veertig, die ik de heer Smith zal noemen, me bezoeken voor een consult. Vier jaar eerder kreeg hij een hartaanval waarbij ernstige blokkades werden gevonden in zijn rechter kransslagader. Deze werden geopend en opengehouden met metalen stents.

Hij kreeg atorvastatine voorgeschreven, wat de standaardpraktijk is voor patiënten met een hartaanval, ongeacht het cholesterolgehalte. Nadat hij begon met atorvastatine, begon hij ernstige spierpijn te ervaren tijdens het sporten. Zijn symptomen verdwenen binnen een week na het stoppen van het medicijn.

Als alternatief voor zijn statine besloot hij een veganistisch dieet te volgen met een laag vetgehalte waarvan hij geloofde dat het hartaandoeningen zou kunnen stoppen of zelfs omkeren door cholesterol te verlagen. Binnen enkele maanden liet hij zijn totale cholesterol dalen van 5,2 mmol / l naar 3,2, waarmee hij zijn niveaus nu in de onderste vijf procent van de bevolking plaatst.

Ondanks dat hij zich religieus aan het dieet hield, begon hij pijn op de borst te ontwikkelen toen hij aan het sporten was, en een herhaalde hartscan liet een blokkering van 70 procent zien in een andere slagader. Een die vier jaar eerder volledig duidelijk was geweest. “Hoe is dit mogelijk?” vroeg hij me, duidelijk overstuur. “Hoe zou ik in zo’n korte tijd meer met zo’n laag cholesterol kunnen ontwikkelen?” Zijn zaak was niet ongebruikelijk, noch onverklaarbaar.

Het was duidelijk dat de heer Smith 20 jaar zeer stressvolle niveaus niet had aangepakt die aan zijn hartaanval voorafgingen, en nog steeds doorging. Hij beschreef het stressniveau als acht op een schaal van nul tot 10. Ik stelde voor mindfulness-meditatie en een mediterraan dieet met weinig geraffineerde koolhydraten. Uiteindelijk keek hij ernaar uit om de supplementen die hij nodig had voor zijn veganistische voedingspatroon met een tekort aan voedingsstoffen te slopen en opnieuw vis en eieren te eten.

Bijwerkingen?

Er is nog steeds controverse over de werkelijke snelheid van bijwerkingen van statines omdat onafhankelijke onderzoekers geen toegang hebben gehad tot de ruwe gegevens van statineproeven. Dit is een cruciaal onderdeel van het oplossen van de statine- en cholesterolpuzzel, zoals bij alle medicijnen.

In 2014 concludeerde een Cochrane-review dat het VK bijna een half miljard pond had verspild aan de opslag van een griepbehandeling, Tamiflu. Academici van de Cochrane Collaboration analyseerden tienduizenden pagina’s met patiëntgegevens van het farmaceutische bedrijf Roche. Nadat ze uiteindelijk toegang hadden gekregen tot deze onbewerkte gegevens, vonden ze het medicijn niet effectiever dan paracetamol. Ze benadrukten echter verontrustende bijwerkingen bij sommige mensen die het gebruikten om griep te voorkomen, zoals nierproblemen.

In plaats van de noodzaak van meer onderzoek te accepteren, vallen zeer invloedrijke cardiologen degenen aan die de voordelen van statines in twijfel trekken. Degenen die geloofden dat bijwerkingen veel vaker voorkomen, worden aan de kaak gesteld als venters van ‘nepnieuws’ of ‘nepwetenschap’. Ze worden vergeleken met “anti-vaxxers”. Een cardioloog, Ann Marie Navar, schreef zelfs in een recent hoofdartikel in JAMA Cardiology dat ongepaste angsten over bijwerkingen van statines afkomstig zijn van sociale media-bloggers voor wellness en dat “het aantal verloren levens door onvoldoende preventie vanwege ongepaste zorgen over statines in de miljoenen zou kunnen lopen”, maar dit is niet op bewijs gebaseerd. De literatuur over bijwerkingen en een opmerkelijk hoge stopzettingsgraad komen uit zeer geloofwaardige bronnen.

Het grootste statine-onderzoek in de Verenigde Staten, voor het laatst bijgewerkt in 2014, vond dat 75 procent van degenen die de medicatie voorgeschreven hadden, het binnen een jaar na voorschrift stopte, met 62 procent van die bijwerkingen als reden. Zelfs al in 2002, toen er geen sociale media of publiek bewustzijn van statine-bijwerkingen was, ontdekte een paper in JAMA van meer dan 40.000 patiënten dat 60 procent van de hartaanvalpatiënten ouder dan 65 jaar het medicijn binnen twee jaar stopte.

In 2015 publiceerde het American College of Cardiology online een artikel met de titel “statine-intolerantie, geen mythe”, waarbij een reëel neveneffect van maximaal 15 procent wordt geschat.

Naast het feit dat bekend is dat meer dan 300 geneesmiddelen een wisselwerking hebben met statines, verklaarden de auteurs dat artsen zich bewust moeten zijn van de meest voorkomende risicofactoren die samenhangen met statine-intolerantie. Deze omvatten hogere doses, ouder dan 70 jaar, vrouwelijk zijn, vitamine D-tekort, nier- en leveraandoeningen, alcoholmisbruik, Aziatische etniciteit, lage body mass index, genetische aanleg en overmatige lichamelijke activiteit.

Dus hoe effectief zijn statines bij het voorkomen en behandelen van hartziekten? Wanneer men de door de industrie gefinancierde PR en hype verwijdert, lijken de resultaten behoorlijk teleurstellend.

In 2015 bleek uit nieuw onderzoek gepubliceerd in BMJ Open dat ondanks dat tientallen miljoenen mensen statines voorgeschreven kregen in veel Europese landen, er geen bewijs was dat dit enig effect had op cardiovasculaire mortaliteit gedurende een periode van 12 jaar.

Als u de statineproeven tot hun bewegende delen beperkt, onthullen de gegevens feitelijk dat, zelfs bij degenen die hartaandoeningen hebben vastgesteld, de voordelen zeer klein zijn. Zelfs in deze risicogroep is de gemiddelde toename van de levensverwachting van het religieus innemen van het medicijn gedurende vijf jaar een magere vier dagen, volgens een analyse van gerandomiseerde studies.

Wanneer u dit combineert met gegevens die suggereren dat meer dan 50 procent gewoon stopt met het innemen van het medicijn binnen twee jaar, is het gemakkelijk uit te leggen waarom er geen waarneembaar bevolkingsvoordeel is geweest.

Sommige zeer geloofwaardige onderzoekers vragen zich zelfs af of er echt voordeel is van statines bij mensen die al een hartziekte hebben. Eminent Frans cardioloog professor Michel De-Lorgeril, wijst erop dat sinds de invoering van strengere voorschriften voor de rapportage van klinische proeven in 2006 slechts één statine is getest in klinische proeven. Het toonde helemaal geen voordeel in vier studies, en deze omvatten een aanzienlijk aantal patiënten met een vastgestelde hartziekte.

Professor Luis Correia, cardioloog, en de directeur van het Center for Evidence-Based Medicine aan de Medical School van Bahia in Brazilië vertelde me: “Het zou van groot voordeel zijn om een ​​onafhankelijk onderzoek uit de industrie van statines bij hartaanvalpatiënten te doen om te zien wat de voordelen echt zijn – als die er zijn. ”

Sir Richard Thompson, voormalig president van het Royal College of Physicians, zei: “Naar mijn mening moeten deze belangenconflicten en de werkelijke incidentie van bijwerkingen van statines volledig en openbaar worden onderzocht.”

John Abramson, een expert in farmaceutische geschillen en een docent aan Harvard Medical Scool, vertelde me: “Artsen en patiënten moeten gedeelde beslissingen nemen over de vraag of een statine moet worden voorgeschreven op bevooroordeelde en geselecteerde gegevens die zelf niet transparant zijn. Het is niet alleen slechte wetenschap, het is ook ethisch dubieus. ”

We hebben nog steeds een epidemie van verkeerd geïnformeerde artsen en verkeerd geïnformeerde en onbedoeld bedrogen patiënten. Dit wordt grotendeels veroorzaakt door een voedsel- en geneesmiddelenindustrie van meerdere miljarden dollars die profiteert van de angst voor cholesterol.

Het is nu tijd voor een volledig openbaar parlementair onderzoek om naar de ruwe gegevens over statines te vragen om erachter te komen wie er echt baat bij heeft, en om te bepalen wie gegevens over slopende bijwerkingen heeft gemanipuleerd en verborgen. Tot die tijd is het beter dat we de gezondheidszorg richten op het aanpakken van de echte oorzaak van hartziekten door prioriteit te geven aan veranderingen in levensstijl.

Dr. Aseem Malhotra is een NHS Consultant Cardioloog en hoogleraar Evidence Based Medicine

Bronnen:

iNews