Luister naar dit Artikel

Het lijkt erop dat zowel de VS als Rusland hun tegenstander hebben onderschat. Hun strijd tegen president Erdoğan zal moeilijker zijn dan ze hadden gedacht.

Washington en Moskou werken samen om de militaire kracht van de Syrische Koerden te ontwikkelen, naar verluidt ter bestrijding van Daesh, maar in werkelijkheid om te vechten tegen president Erdoğan, die de twee grootmachten met plezier verwijderd zouden willen zien.

Maar de leerling dictator van Ankara bereidt zich voor om de rollen om te draaien. Hij is begonnen met re-shuffle van de bevolking bij de Syrische grens, om de Turkse Koerden in een bankschroef te vangen, en bereidt zich voor om zijn Syrische Koerdische spion gebruiken, Salih Muslim, bewapend door de Verenigde Staten en Rusland, om een Koerdistan te creëren in Syrië waar hij de Turkse Koerden naar kan verdrijven.

In december 2015, sloten de Verenigde Staten en Rusland een overeenkomst om president Erdoğan ten val te brengen.

Van de Russische kant, gaat het om de steun van Erdoğan’s vrienden, IHH van de NGO’s en İmkander voor de Kaukasische jihadisten van 1995 tot het einde van het jaar 2000, tot, vandaag, de persoonlijke support door Recep Tayyip Erdoğan voor Daesh, en ten slotte de geplande vernietiging van een Soukhoï boven Syrie in november vorig jaar, leidde tot hun woede.

Gezien het feit dat Turco-Mongoolse rijken altijd de historische vijanden van Rusland waren, is Moskou niet bezorgd over de toekomst van het land, maar wil alleen haar leider, ongeacht de kosten omver werpen.

De Verenigde Staten, aan de andere kant, maken een onderscheid tussen Turkije, een geallieerd lid-staat van de NAVO, en president Erdoğan, een autocraat die baadt in grootheidswaanzin en stampt op de westerse idealen. hem omver werpen is een noodzaak, mede om de NAVO te kunnen blijven presenteren als de verdediger van de democratie, en deels omdat het geen leider is toegestaan om Washington te trotseren zonder te worden gestraft. De CIA deed al pogingen om hem de verkiezingen te lateb verliezen vorig jaar juni door het creëren van de HDP uit het niets, maar werd ingehaald door de massale stemfraude tijdens de verkiezingen in september.

Barack Obama en Vladimir Poetin hebben dus ter ondersteuning van de Syrische Koerden tegen Daesh, de handen ineen geslagen denkend dat op het einde ze zullen komen tot een militaire macht die in staat is de machinaties van de leerling dictator van Ankara te verstoren. En in feite, heeft Recep Tayyip Erdoğan de steun van het Pentagon voor de YPG (People’s Protection Units), het bezoek aan Syrië door de commandant van de anti-Daesh Coalition, Brett McGurk, en het hoofd van CENTCOM, generaal Joseph Votel fel veroordeeld. Bijgevolg heeft de Turkse geheime dienst (MIT) hun steun om Daesh te helpen bij het weerstaan aan de invasie opgevoerd.

Maar het lijkt erop dat het Witte Huis en het Kremlin hun tegenstander verkeerd hebben ingeschat. Verre van rekening houdend met de ontwikkeling van de YPG als gevaarlijk, heeft president Erdoğan deze ontwikkeling in zijn strategie geïntegreerd.

De Amerikanen en de Russen geloven ten onrechte dat de Syrische Koerden een verenigde groep vormen. Maar in werkelijkheid is de YPG de gewapende tak van de PYD (Democratische Unie Partij), die twee co-voorzitters heeft; een vrouw, Asya Abdullah, en een man, Salih moslim. Asya Abdullah is trouw aan de beginselen van Abudllah Öcalan – de oprichter van de PKK (Arbeiderspartij van Koerdistan), en is van plan om een Koerdistan te maken op Turks grondgebied. Salih moslim is een verrader, die in een geheime bijeenkomst in het Elysée op 31 oktober, onderhandelde over een overeenkomst met Presidenten Hollande en Erdoğan.

In deze omstandigheden, is Recep Tayyip Erdoğan van plan om de val in zijn eigen voordeel te draaien, die voor hem is opgesteld door de VS en Rusland.

Op zijn aanwijzingen, voeren de politie en het Turkse leger momenteel operaties uit tegen de Koerden van de PKK. Deze krachten van onderdrukking hebben al verschillende dorpen verwoest en terroriseerden de bevolking van een aantal anderen, wat hen dwingt om te vluchten. In de afgelopen weken is deze campagne van terreur de verplaatsing van de Koerdische bevolking van een aantal Turkse dorpen gelegen aan de Syrische grens uitgelokt. The White Palace bood toen hun huizen aan voor Syrische soennitische vluchtelingen waarvan hij denkt dat ze de jihadisten gunstig gezind zijn. Dit is hoe de transmutatie van de bevolking langs de Turco-Syrische grens begon.

Om te begrijpen wat president Erdoğan aan het doen is, moeten we niet vergeten dat aan het eind van de 19e eeuw, Sultan Abdülhamid II, die ook de Turkse bevolking wilde homogeniseren de Koerden aanmoedigde om de christenen te verdrijven, zelfs om hen af te slachten. Dit programma werd voortgezet en groeide in kracht met de komst van de Jonge Turken, die anderhalf miljoen half Pontische Grieken en Armeniërs afslachtten. Het einde van dit programma ging er vanauit dat de Koerden degenen waren die dit keer zouden worden uitgezet, en worden vervangen door de Turken, of bij gebrek aan hen door soennitische Arabieren.

Dit is het programma dat in 2011 met Frankrijk is overeengekomen om uit te voeren met Turkije, in de hoop de moordpartijen te beperken. Volgens een geheim verdrag, ondertekend door de ministers van Buitenlandse Zaken van die tijd, Alain Juppe en Ahmet Davutoğlu, Parijs en Ankara zouden een nieuwe staat in Syrië creëren om de Koerden van de PKK te verjagen. Dit is de afspraak die François Hollande overeen is gekomen om toe te passen door het organiseren van de vergadering, in het Elysée, met Erdoğan/moslim. En het is deze overeenkomst die Washington en Moskou, zonder het te weten, aan het voltooien zijn.

(Voltairenet.org, Al-Watan (Syrië))