Luister naar dit Artikel

Kadaffi heeft eens gezegd dat Europa zwart zal kleuren. Volgens de laatste ontwikkelingen, lijkt het erop dat zijn woorden uitkomen.

“Alles is geoorloofd in liefde en oorlog” – waar niets is te ver gaat en alle regels van ‘hard play’ aanvaardbaar zijn. Het verhaal van Muammar Kaddafi versus het Westen deed me denken aan dit gezegde, het is een van ht ultieme verraad en van manipulatie. Once upon a time, was Libië de nachtmerrie van elke kapitalist. De bevolking bestond niet alleen om de rekeningen te betalen, er waren geen huurkosten, er waren geen elektriciteitskosten en nutsbedrijven, onderwijs en medische zorg was gratis. Net als de Sovjet-Unie, voor een aantal decennia was Libië een bloeiende socialistische staat.

Maar het Westen heeft een ernstig probleem met autoritaire leiders. Huidige democratieën hebben wegwerp leiderschap nodig om verantwoordelijkheid te wissen. In een parallelle werkelijkheid echter, is een “leider” niet iemand die het meest uitgeeft aan een verkiezingscampagne en wint. Een leider is niet iemand die voor vier jaren in het kantoor komt om belangrijk te lijken. Een leider is niet iemand die is vrijgesproken van elke verantwoordelijkheid voor de hervormingen of het beleid dat door werd gedrukt onder hun beheer.

Democratieën vaak corrumperen onze terminologie, door het gebruik van “autoritair” en “dictator” door elkaar terwijl de twee absoluut niet hetzelfde zijn. Een echte leider komt ongeveer eens in een blauwe maan en wanneer de mensen dit herkennen, blijft hij voor een lange tijd aan de macht.

De poging van de VS om Kaddafi te vermoorden in 1986 mislukte. In 1992 namen ze een andere benadering door het opleggen van sancties voor het zijn van een dictator. We weten nu dat sancties nooit gaan over het nemen van de morele grond. Het gaat over het toepassen van druk, het gaat over het bankroet maken van een land, het gaat over het aanvallen van hun inkomstenstromen, in dit geval, olie, het gaat over het bevriezen van de financiële activa, gewoon zo dat ze zullen doen als ze wordt verteld.

Omdat de Libische economie zo afhankelijk van olie was, bleek de enige optie om de banden met het Westen te herstellen, akkoord te gaan met de meerderheid van de strijdkrachten van Libië te ontmantelen. Kaddafi pakte zijn militaire programma’s in en de oliehandel werd hervat. Echter, zoals we blijven zien, is de honger van het Westen voor de controle in de landen die niet hun eigen zijn onverzadigbaar.

“De enige fout die ik maakte was het vertrouwen van de westerlingen” – Muammar Kaddafi

Sarkozy was de eerste die een klap uitdeelde tegen Kaddafi; de man die hem had gefinancierd, hem had geholpen om de president van Frankrijk te worden. Er wordt gezegd dat de campagne van Sarkozy ongeveer 50 miljoen euro van Kaddafi ontving in 2007.

Na de georkestreerde coup tegen de overheid, doodde de westerse coalitie de kolonel en stortte het land in chaos. De autoritaire leider die ooit de vele clans van Libië regeerde “met een ijzeren vuist”, die het dichtst kwam bij een anti-kapitalistische utopie. Vandaag heerst er een inter-etnisch conflict en het land is een puinhoop.

Maar dat is waar het westerse ‘aftroeven’ van Kaddafi stopt. De kolonel had gewaarschuwd dat Libië de enige echte poortwachter is tussen Afrika en Europa. Zonder een harde houding ten opzichte van mensenhandelaren, voorspelde Gaddafi dat “het Europese continent zwart zal kleuren.” De Libische overheid werd gebruikt om de kusten te patrouilleren, vaak werden mensenhandelaars hard aangepakt. Kaddafi werd hiervoor bekritiseerd voor door overwegend Soros “mensenrechten” NGO’s. In 2016 doen mensenhandelaars ononderbroken zaken, en kunnen tot een miljoen dollar per boot lading van vluchtelingen naar Europa verdienen.

[Let op: De video wordt luid op 12.10 – maar kijk vooral uit naar de westerling die waarschijnlijk van de Amerikaanse special forces is. Ze zouden niet in Libië moeten zijn geweest op dat moment, dit was tegen het internationaal recht. Zoals uitgelegd door Poetin in de video erna. De Westerse coalitie, met behulp van passende instrumenten van het internationaal recht, de Verenigde Naties legden een No Fly Zone op boven Libië. In flagrante strijd hiermee was Kaddafi’s regiment afgeschoten door een drone] [Bij 7,48 zit een typo -. Het moet zijn 2003 niet 2013]

(Fort-russ.com)