Luister naar dit Artikel

Liona’s raasbericht: Tijd om eens even goed gek te gaan.

Ik ben al zolang serieus bezig, dat het nu eens tijd word om lekker gek te gaan.
Tijd om de motten uit de kast te halen.
Het is lente en bij de lentezon komt alles weer tot leven.
Ook ik voel die heerlijke lentezon met soms de warme dagen weer, komen we weer tot leven.

De lente staat symbool voor vruchtbaarheid, leven en voelen.
Waarbij de winter symbool staat om even terug te trekken, slapen en te rusten…kunnen we er nu weer tegenaan.

In een korte tijd heb ik veel hindernissen moeten overwinnen en begin ze inderdaad te overwinnen.
Het is geen winnen als in “Ik heb de hindernis gehaald” Het is meer een “Ik kan ermee leven.

Ik zou je ook eens lekker willen adviseren om lekker gek te gaan en lekker te genieten van de heerlijke lentezon, tussen de buien door.
Ik heb mijn zomerkleding weer eens naar voren gehaald en zie dat ik nog wel wat aan mijn lichaam moet doen om het weer zomerklaar te krijgen, maar door die zomerkleding komt het vanzelf wel in orde.
Gezond eten, minder snoepen en de winterkilo’s en stresskilo’s vliegen er wel af in harmonie met mijn lichaam.

Ik ben inmiddels verhuisd (Na een zware psychose, ruzie met oude buren en een samenval van omstandigheden) ben ik verhuisd.
Het nieuwe huis is ook sterk wennen omdat ik EN mijn hond hier niet bij me kan hebben EN ik samenwoon met 8 volwassenen en 2 peuters.
(Mijn beesie ben ik niet kwijt maar zij verblijft momenteel in een pension tot ik weer verhuisd ben en ik haar weer bij me kan hebben.)
Ja, ik woon in een instelling waarbij we samen met elkaar leven.
Ik hoef me er niet meer voor te schamen dat ik in een instelling woon want je hebt toch meer vrijheid dan je denkt.
Je moet wel sterker op elkaar letten dat je niet over de grenzen van de ander gaat want iedereen heeft zijn rugzakje wel.
Soms kan het zelfs zijn dat je elkaar gaat irriteren zonder dat je het in de gaten heb.
Alles kan gebeuren en ik ben zelf ook in een agressieve houding gegaan hier door verkeerde medicatie.
Het kan gebeuren dat iets gebeurd door verkeerde medicatie, maar accepteer het en leg het uit.
Men merkt het echt wel als je na verloop van tijd weer rustiger word en de medicatie langzaam aan het lichaam weer verlaat.
Nu zit ik op de juiste mix….maar het verloopt nog niet helemaal op rolletjes.

Waar ik eerder ook door stress erg stralingsziekte was, begin ik nu weer te wennen aan straling en woon in een woning waar toch een goede router aanwezig is.
En ik werk draadloos via de wifi…dus veel dingen die in het begin problemen zouden opleveren…beginnen nu stilletjes aan toch de goede kant heen te gaan.

De leiding hier kent me en kent me ook vanuit mijn vorige woonplek, maar ze hadden verwacht dat ik binnen 2 weken weer terug zou zijn in mijn oude woning omdat alles teveel werd.
Mijn oren zijn en blijven een zwak punt, maar mijn huidige huisarts heeft het probleem gevonden en het bleek een sinusinfectie te zijn.
(Dank je wel chemtrails…of het is gewoon een zwak punt wat erger is gemaakt door chemtrails)
Elke dag moet ik een neusspray gebruiken en als ik 2 maanden terug kijk in de tijd, zie ik veel verbetering.
Waarbij ik eerst wegrende als iemand aan het eten was, kan ik nu in dezelfde ruimte blijven maar blijf me wel ergeren.
DIt zijn persoonlijke hindernissen die ik toch behaald heb en nog veel mezelf er in zal moeten trainen.

Antidepressiva die ik in mijn verleden kreeg werkte ook voor geen meter.
Blijkt het ADD te zijn en heb nu eindelijk de juiste medicatie.
Zit al een paar maanden op de juiste dosering en ik voel me stukken beter.
Meer energie en mijn humeur gaat met sprongen vooruit.
Ik ben nog steeds geen fruitig bloempje, maar ben meer zwaar neutraal voor mijn doen.
Ach..het is goed te doen zo.

Uit onverwachte hoek, na toch wat doorvragen krijg ik nog meer onverwachte hulp en de persoon die dit leest weet het wel.
En dank je wel want het helpt goed.
(Wat een mistirie zo toch..lol)

Vragen is de sleutel want we kunnen het niet alleen.
Zo loop ik wel het huis hier te poetsen, maar mijn kamer opruimen? WOeps…die blijft een rotzooi maar vandaag toch onder handen genomen.
Na wat vragen om hulp en wat aanwijzende hulp doe ik toch mijn eigen kamer.
Ja grappig…overal poetsen maar eigen kamer is een zooitje.
De geest van een autist kan grappig zijn.
Maar ik denk dat meer mensen dit wel herkennen dat het makkelijker is om anderen te helpen dan jezelf.

Ik moet nog aan mijn boekhouding beginnen…arg…daar vragen we dan ook maar hulp bij.
Het is op zich wel te doen, maar het eraan beginnen is altijd een ramp en ik stel het tot het laatste moment uit.
Tijd om dat toch ook beter op rolletjes te laten lopen.

Tja, het is inderdaad tijd om lekker gek te doen, te genieten van de lentenzon en ik zeg voor nu tot laters mensen..ik ga de zon in.