Luister naar dit Artikel

De volgende keer dat je pijn moet verlichten, moet je misschien cannabis gebruiken of genieten van een eetbare cannabis-infusie. Een nieuwe studie bevestigt dat componenten in de cannabisplant tot 30x effectiever zijn in het verlichten van pijn veroorzaakt door ontsteking dan aspirine.

Het onderzoek is uitgevoerd door de Universiteit van Guelph. Voor het eerst hebben ze de pijnstillende moleculen in cannabis vastgesteld. Door de verbindingen te isoleren, hopen professor Tariq Akhtar, Afdeling Moleculaire en Cellulaire Biologie, en Steven Rothstein, MCB-professor, ze te repliceren en een natuurlijk medicijn te produceren dat veilig, niet-verslavend en effectief is.

“Er is duidelijk een noodzaak om alternatieven te ontwikkelen voor verlichting van acute en chronische pijn die verder gaan dan opioïden,” zei Akhtar. “Deze moleculen zijn niet-psychoactief en richten zich op de ontsteking bij de bron, waardoor ze ideale pijnstillers zijn.”

Het team gebruikte een combinatie van biochemie en genomica om te bepalen hoe de cannabisplant twee zeer belangrijke moleculen maakt: cannflavine A en cannflavine B. De “flavonoïden” werden voor het eerst ontdekt in 1985 toen onderzoekers bevestigden dat ze bijna 30 keer meer ontstekingsremmende voordelen bieden gram-voor-gram dan acetylsalicylzuur (verkocht als aspirine).

Omdat cannabis over de hele wereld sterk gereguleerd is, is aanvullend onderzoek hierover gestopt. Nadat Canada het had gelegaliseerd, maakten Akhtar en Rothstein van de gelegenheid gebruik en begonnen ze cannabis te analyseren om te begrijpen hoe de plant cannflavines biosynthetiseert.

“Ons doel was om beter te begrijpen hoe deze moleculen worden gemaakt, wat tegenwoordig een relatief eenvoudige oefening is,” zei Akhtar. “Er zijn soorten genomen die voor iedereen beschikbaar zijn, waaronder het genoom van Cannabis sativa, dat kan worden gedolven voor informatie. Als je weet waar je naar op zoek bent, kun je als het ware genen tot leven brengen en samenstellen hoe moleculen zoals cannflavinen A en B worden geassembleerd. ”

De bevindingen van het team zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Phytochemistry. Met de nieuw ontdekte informatie hopen ze natuurlijke gezondheidsproducten te ontwikkelen die de belangrijke flavonoïden bevatten. “Het is opwindend om een ​​nieuwe optie voor pijnverlichting te bieden, en we zijn er trots op dat ons werk de potentie heeft om een ​​nieuw hulpmiddel te worden in het arsenaal voor pijnverlichting,” zei Rothstein.

Het hoofddoel van het bestuderen van de cannflavines was het ontwikkelen van een veiliger en effectiever middel om pijn te behandelen. Opioïden blokkeren de pijnreceptoren van de hersenen, maar zijn zeer verslavend. Bovendien kunnen ze aanzienlijke bijwerkingen veroorzaken. Cannflavines richten zich daarentegen op pijn door ontsteking te verminderen.

“Het probleem met deze moleculen is dat ze in zulke lage hoeveelheden in cannabis aanwezig zijn dat het niet haalbaar is om te proberen de cannabisplant te ontwikkelen om meer van deze stoffen te maken”, legt Rothstein uit. “We werken nu aan de ontwikkeling van een biologisch systeem om deze moleculen te maken, waardoor we de mogelijkheid hebben om grote hoeveelheden te ontwikkelen.”

Om hun visie te vervullen, werkte het onderzoeksteam samen met Anahit International Corp. Het in Toronto gevestigde bedrijf heeft een patent aan de Universiteit van Guelph verleend om cannflavine A en B buiten de cannabisplant te biosynthetiseren.

“Anahit kijkt ernaar uit om nauw samen te werken met onderzoekers van de Universiteit van Guelph om effectieve en veilige ontstekingsremmende geneesmiddelen van cannabis phytochemicaliën te ontwikkelen die een alternatief bieden voor niet-steroïde ontstekingsremmende medicijnen,” zei Anahit chief operating officer Darren Carrigan.

“Anahit zal de toepassing van cannflavine A en B commercieel toegankelijk maken voor consumenten via een verscheidenheid aan medische en atletische producten zoals crèmes, pillen, sportdranken, pleisters voor transdermaal gebruik en andere innovatieve opties.”

Bronnen:

Phytochemistry