Luister naar dit ArtikelEen nieuwe Netflix-komedie, ‘Sticks and Stones’ van Dave Chappelle, heeft zojuist een ongekende nul procent rating gekregen van de experts van Rotten Tomatoes omdat de cabaretier kritiek op de humoristische linkse ideologie durfde te hebben. Het grappigste deel is dat de vijf ‘professionele critici’ die de show hebben beoordeeld, wanhopig wilden dat niemand hem aanzette. Dat is de reden waarom de stand-up show een buitengewoon zeldzame 0 procent beoordeling kreeg van de ‘professionals.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Rotten Tomatoes beoordelingen zijn opgetuigd door elite-linksen
Ironisch genoeg adverteert Rotten Tomatoes zichzelf als: “De toonaangevende online aggregator van film- en tv-showrecensies van critici.” Rotten Tomatoes zou zogenaamd “fans een uitgebreide gids bieden voor wat Fresh – en wat Rotten is – in theaters en thuis.” Hun ” Tomatometerscore ‘is’ gebaseerd op de meningen van honderden film- en televisiecritici en is een “betrouwbare” meting van kritische aanbevelingen voor miljoenen fans. ‘
In plaats van de mening van ‘honderden critici’ in te roepen, was de beoordeling beperkt tot de bevooroordeelde mening van vijf elite-linksen, die zo beledigd waren door de komedie dat ze het segment gezamenlijk een nul score gaven. Grappig genoeg, toen Rotten Tomatoes publieksclassificaties onthulde voor de show, behaalde het een zeldzame 99 procent publiek score! Het publiek, niet afgeschrikt door elitaire manipulatie, gaf de show de hoogste score.
“De hoge kijkcijfers waren de cumulatieve score van minstens 3.753 toevallige recensenten die de cabaretier prezen omdat ze controversiële onderwerpen durfden aansnijden die de meeste stripsterren hebben vermeden in het tijdperk van ‘de cancel cultuur’.” Rotten Tomatoes is op zichzelf door en door slecht.
De zoekresultaten van Google zijn opgetuigd door elite-linksen en de farmaceutische industrie
Dr. Robert Epstein, een vrije denker die de politieke vooringenomenheid van Big Tech bestudeert, heeft een onderzoek uitgevoerd naar de manipulatie van kiezers door Google. Hij vond manipulatie op grote schaal bij de laatste presidentsverkiezingen.
In 2018 vond 87,3 procent van alle zoekopdrachten op internet in de Verenigde Staten plaats via Google. De massa, op zoek naar objectieve informatie, krijgt helemaal weinig perspectief. Wanneer iemand iets ‘googelt’, krijgt hij zelfs rigoureuze resultaten, een misleiding die mensen kan manipuleren om op een specifieke manier te geloven en te stemmen.
Dr. Epstein heeft ontdekt dat zoekranglijsten onbesliste kiezers manipuleren om te stemmen op een politieke kandidaat die de voorkeur geniet bij zoekranglijsten. Hij noemt de effecten het “Zoekmachine-manipulatie-effect.” Hij getuigt: “Bevooroordeelde-zoekranglijsten oefenen ongepaste invloed uit op de meningen van de kiezer – invloed die niet kan worden tegengegaan door individuele kandidaten, maar die gemakkelijk kan bepalen wie een nabije verkiezing zal winnen.”
Dr. Epstein voerde een onderzoek uit dat een diverse groep Amerikaanse kiezers en hun politiek georiënteerde zoekers volgde. Onder 13.000 zoekopdrachten en 98.000 webpagina’s vond Dr. Epstein een dramatische voorkeur voor Hillary Clinton, een effect dat 2,6 miljoen naar 10,4 miljoen stemmen verschoof naar de kandidaat. Hoewel de elite-linksen bij Google de noodlijdende kandidaat hielpen bij het verzamelen van extra stemmen, hielden ze geen rekening met de strategie van de tegenpartij, Donald Trump, die het kiescollege won door een robuust grondspel in gebieden die het meest waren gedecimeerd door linkse politiek.
Google oefent een aanzienlijke invloed uit op de geest van mensen vanwege de bescherming van hun vriendjes die hun wordt verleend door de draaideur van de overheid. “Sectie 230 van de (1996) Communications Decency Act immuniseert online platforms voor de lasterlijke, frauduleuze of anderszins onwettige inhoud van hun gebruikers. Het Congres verleende dit buitengewone voordeel om ‘forum [s] voor een echte diversiteit van politiek discours te faciliteren.’
Zoals uitgelegd door RedState: “Deze vrijstelling van de standaard lasterwetgeving is uiterst waardevol voor de bedrijven die ervan genieten, zoals Google, Facebook en Twitter, maar ze hebben deze alleen gekregen omdat werd aangenomen dat ze als onpartijdige, open kanalen zouden opereren van communicatie – geen curatoren van acceptabele meningen. ”
Het blijkt dat Google geen ‘platform’ is voor ‘echte diversiteit van politiek discours’. Ze zijn uitgever geworden – een zeer bevooroordeelde, linkse uitgever die afwijkende meningen censureert. Daarom moeten ze niet langer deze speciale vorm van immuniteit krijgen van sectie 230. De vrijheid van meningsuiting moet worden hersteld op alle Big Tech-platforms.
