Antidepressiva zijn van de meest voorgeschreven medicijnen die er zijn.

1 miljoen Nederlanders en meer dan 1,2 miljoen Belgen gebruiken ze op regelmatige basis.

Toch hebben recente rapporten de veiligheid van dergelijke geneesmiddelen in vraag gesteld.

Vooral de risico’s voor kinderen en adolescenten werden geheim gehouden voor de medische wereld en het grote publiek.

In een recente en uitgebreide analyse die gepubliceerd werd in het British Medical Journal ( BMJ) door een groep onderzoekers van het Nordic Cochrane Centre in Kopenhagen is gebleken dat farmaceutische bedrijven niet de volledige omvang en schade in klinische studies melden aan de regelgevende instanties, zoals de Amerikaanse Food and drug Administration ( FDA) en de European Medicines Agency (EMA) bij de aanvraag voor de goedkeuring van een nieuw geneesmiddel.

De onderzoekers bekeken documenten van 70 dubbelblinde, placebo-gecontroleerde studies over twee voorkomende vormen van antidepressiva.

Ten eerste selectieve serotonine heropnameremmers (SSRI’s) en ten tweede serotonine en noradrenaline heropname remmers (SNRI’s).

Kinderen en adolescenten die dergelijke medicijnen gebruikten, bleken een verdubbeling te vertonen van suïcidale gedachten en agressief gedrag.

Deze analyse zorgt voor steeds meer bewijslast over belangenvermenging in rapporten over anti depressiva onderzoeken.

Deze analyse komt bovenop eerdere analyses waaruit bleek dat dergelijke onderzoeken werden geschreven door farma medewerkers zelf.

Er was ook nog het bewijs dat een klinische studie van Paxil gefinancierd door GlaxoSmithKline een niet bekendgemaakte schade bij adolescenten veroorzaakte, alsook een overdreven werkzaamheid.

Gezien de selectieve rapportering van negatieve resultaten in bepaalde artikelen deden de onderzoekers van de BMJ studie een beroep op klinische proefverslagen die meer gedetailleerde info over de onderzoeken bevatte.

Ze ontdekten dat essentiële informatie uit individuele patiënten verslagen waren verwijderd uit de bijlagen.

Ze ontdekten dat ‘zelfmoordpogingen’ werden afgedaan als ’emotionele aansprakelijkheid’ of ‘verslechtering van depressie’ in het rapport zelf.

Deze informatie was echter alleen beschikbaar voor 32 van de 70 proeven.

Tarang Sharma, een promovendus bij Cochrane en hoofdauteur van de studie is erg verontrust dat de feitelijke situatie nog slechter is, moest men over de volledige gegevens beschikken.

Dit onderzoek bevestigt dat de volledige omvang van de schade van antidepressiva niet is gemeld”, zegt Joanna Moncrieff, een psychiater en onderzoeker aan het University College London, die niet betrokken was bij de studie.

” Het wordt niet vermeld in de gepubliceerde literatuur en het is ook niet goed gerapporteerd in klinische onderzoeken die naar de toezichthouders gestuurd worden.

De toezichthouders die beslissen over het toekennen van licenties.”

Toegang krijgen tot klinische proef verslagen is geen sinecure.

Peter Gotzsche, een arts onderzoeker bij Cochrane en een co-auteur van de recente studie deed een eerste poging om deze bestanden van de EMA voor anti-obesitas pillen in 2007 te verkrijgen.

De EMA gaf deze rapporten niet vrij onder het mom van ‘commerciële vertrouwelijkheid’.

In deze rapporten was er echter niks commercieel vertrouwelijk.

Peter Gotzsche probeerde de EMA uit te leggen dat al deze geheimhouding daadwerkelijk mensenlevens kost, maar de EMA toonde geen interesse.

Uiteindelijk werd na 3 jaar en een boel verzoeken en klachten bij de Europese Ombudsman,

een persoon aangesteld die onderzoek deed bij de Europese Instellingen en de gevraagde documenten vrij gaf.

Daarop besloot de EMA om vanaf dat ogenblik de toegang tot klinische proefverslagen voor het publiek te verruimen.

Maar in de Verenigde Staten is dit nog steeds niet gebeurd.

Daar kennen ze geen Ombudsman.

“Onderzoekers hebben een betere toegang tot de gegevens uit klinische studies nodig opdat ze ongehinderd door de farma industrie een beoordeling zouden kunnen maken,” zegt Gotzsche.

“Het is diep onethisch wanneer patiënten vrijwillig van de wetenschap willen genieten maar dat farmaceutische bedrijven ondertussen besluiten dat we geen toegang krijgen tot de onbewerkte gegevens.

Het testen van geneesmiddelen moet een publieke onderneming zijn. “

Omdat veel eerdere studies reeds verhoogde suïcidale gedachten met antidepressiva ontdekten, kregen in 2004 deze geneesmiddelen een bijkomend waarschuwings etiket mee van de FDA.

Een waarschuwing voorbehouden voor ‘ de grootste risico’s’ volgens de EMA en de FDA.

Er zijn momenteel echter wel geen waarschuwingen voor agressie.

Gezien het debat over schietpartijen op scholen in de VS en op andere plaatsen waar de daders vaak antidepressiva hadden genomen, is dit niet onbelangrijk.

“Volgens deskundigen is het dringend tijd om de voor- en tegens van anti depressiva te herevalueren, temeer er steeds meer bewijs wordt gevonden dat deze geneesmiddelen niet zo effectief zijn en zelfs schadelijk.

Dus moet er gestopt worden met deze stijgende trend van voorschrijven, ” besluit Moncrieff.

Bron: scientificamerican.com