Luister naar dit ArtikelSmartphone, tv, tablet, laptop en pc: we zijn er almaar meer mee bezig. Maar voor sommigen is al dat digitaal mediagebruik te veel geworden: zij haken af van Facebook en ruilen hun smartphone voor een ouderwetse gsm. ‘Er dreigt een soort “digibesitas”’, zegt de Gentse professor Lieven De Marez.
Volgens de onderzoekers van UGent en iMinds botsen we stilaan op de grenzen van ons vermogen om informatie te verwerken. ‘Ik merk de kiemen van een digibesitas’, zegt De Marez. Vooral de ‘millennials’ of digital natives, mensen die in een digitale omgeving zijn opgegroeid, zouden hiervoor kwetsbaar zijn, omdat zij zich de jongste jaren erg tijdrovende gewoonten eigen hebben gemaakt.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Zo zegt één op de drie ondervraagden van de Digimeter – de jaarlijkse studie over het mediagebruik in Vlaanderen, waarvoor ruim 2.000 mensen zijn ondervraagd – meer dan drie uur per dag aan de smartphone te besteden. Maar we hebben ook nog al die andere schermen: televisie, laptop, desktop, tablet. Ook daar kijken we meer dan ooit naar, zegt professor Lieven De Marez van iMinds en UGent. In een kwart van de Vlaamse gezinnen zijn die vijf verschillende schermen (smartphone, tablet, laptop, desktop en tv) allemaal aanwezig.
Botsen op grenzen
‘Allemaal tijdrovende gewoonten’, zegt De Marez. Hoe krijg je dat allemaal in 24 uur gecomprimeerd? Door te ‘multitasken’, zoals dat dan heet. ‘En dan bots je op je grenzen’, zegt De Marez. Geen wonder dus dat we de jongste tijd horen over jonge mensen met burn-outs. Zoals de amper 25-jarige tv-presentatrice Eva Daeleman, die een tijdje geleden klaagde over haar verslaving aan sociale media.
Dat er inderdaad stilaan een grens wordt bereikt, leidt De Marez ook af uit enkele andere fenomenen. Zoals de vele jongeren die gaan studeren in een bibliotheek of een andere rustige plek, om aan de constante digitale afleiding op hun kamer te ontsnappen. Andere jongeren spreken af om de smartphone op zak te houden als ze samen op restaurant gaan. Er ontstaat een zekere zelfregulering.
