Luister naar dit ArtikelZijn kokosnootfans een goede zaak aan het ruïneren? Met de stijgende populariteit van gezondheids- en schoonheidsproducten op basis van kokosnoot, is de vraag naar kokosnoten omhooggeschoten – en producenten kunnen dit misschien niet bijbenen.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Blijkbaar zijn verouderende bomen in kokosproducerende landen zoals de Filippijnen, Indonesië en India gewoon voorbij hun bloei.
De kokospalmen van vandaag werden meer dan 50 jaar geleden geplant, volgens Hiroyuki Konoma, de regionale vertegenwoordiger voor Azië en de Stille Oceaan bij de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de Verenigde Naties. Dat brengt hen meer dan 20 jaar voorbij hun piekproductietijd.
We hebben het hier over miljarden kokosnoten. Volgens de FAO produceert India jaarlijks ongeveer 16 miljard kokosnoten alleen voor huishoudelijk gebruik, en jaarlijks wordt voor meer dan $ 1 miljard aan kokosnoten geëxporteerd van de Filippijnen naar de VS. Toch blijft de productiegroei 8 procent achter bij de groei van de vraag.
Niet alles is echter verloren. Meer dan een dozijn landen uit Azië en de Stille Oceaan kwamen op 1 november in Bangkok bijeen om plannen te bespreken om de kokosindustrie te rehabiliteren. Met de juiste herplantingsinitiatieven zou de industrie ‘binnen enkele jaren’ kunnen herstellen, aldus Romulo Arancon, de uitvoerend directeur van de Aziatische en Pacific Coconut Community.
Het is niet zo eenvoudig als meer bomen planten. Een artikel van de FAO benadrukte dat “technische en financiële hulp nodig zou zijn” om de geschatte 1,1 miljoen hectare alleen in Indonesië te planten, terwijl producenten – meestal kleinschalige boeren – manieren zoeken om de opbrengst te verbeteren, inclusief het gebruik van hybride zaadvariëteiten .
Het herstellen van de populatie kokospalmen heeft belangrijke implicaties voor de boeren die op hen vertrouwen, evenals de kustlijnen die ze beschermen, benadrukte de FAO. Als de productie buiten de boot valt, kunnen de effecten verwoestend zijn – veel verder dan de kokosgekke consumenten in het buitenland.
