Vandaag ben ik zelf even met de neus op de feiten gedrukt.
Veel mensen (waaronder ik zelf) loopt nog wel eens te zeuren over waarom de politie niks doet aan de elite.
Waarom doet het leger niets?
En inderdaad licht het gedeeltelijk aan ons.

Het probleem is de politie en het leger niet.
Niet de brandweer, niet de ambulanse-broeders, niet de doktoren, niet de leerkrachten, niet de amtenaren..en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Gedeeltelijk is het onze schuld door alle generatie’s heen.

En het laatste is een ingezone brief bij die op de site van www.vrijspreker.nl staat.

Vaak, veel te vaak klagen burgers over de politie. De politie lost weinig op, de politie schrijft alleen maar bekeuringen uit, de politie komt niet als je ergens melding van doet. Terecht, dit klagen?……. ja kan ik als oud politiemedewerker (nu wel) vrijelijk zeggen.

Zitten de betrokken politiemensen hiermee als ze bijvoorbeeld vaak op verjaardagen zo door de burgers worden weggezet ? Ja, absoluut en meestal proberen ze zich te redden door voorbeelden te noemen waarbij ze wel een echte boef vingen of wel mensen te hulp konden komen want ook dat doen ze en geloof me, dat doen ze eigenlijk het liefst en daarvoor zijn ze in den beginne ook bij de politie gegaan.

U, als burger zegt dan dat de politiemensen hiertegen in het geweer moeten komen, de leiding hier op moet aanspreken of als het werk je niet bevalt een andere baan moet zoeken.

Daar wringt dus ondermeer de schoen, een andere baan zoeken in deze barre economische tijden is geen optie als je een (simpel) koophuisje, een vrouw en kinderen en een middenklasser Opel voor de deur hebt staan.

Echter, ‘de bazen’ aanspreken op bepaalde dingen is regelmatig gebleken het tekenen van je eigen doodvonnis binnen de politie. ‘Bazen’ worden niet graag aangesproken en vooral niet door lager geplaatsten en al helemaal niet op zaken die niet goed gaan.

Trouwens ‘de bazen’ voeren ook alleen maar de wil van de politiek uit maar dat doen ze met verve. Politiebazen denken meestal zelf niet (hardop) na, hebben (meestal) ook geen eigen visie en als ze die wel hebben wordt deze zonder problemen opzij gezet. Ze zitten namelijk in een (bevorderings)traject waarin het het beste is te doen wat hun bazen weer verlangen, daar wordt jezelf namelijk ook beter van. Veranderd de politiek van de ene op de andere dag dan veranderen deze bazen net zo gemakkelijk mee en roepen weer ‘halleluja’. ‘Meehuilen met de wolven in het bos’ of ‘met alle winden meewaaien’ , daar kom je het verste mee binnen de politie en dat doen de ‘bazen’ dan dus ook met volle overgave.

Vaak wordt gesproken over de angstcultuur binnen de politie. De politiebonden roepen er af en toe wat over echter doen er niets aan en de politieleiding reageert dan met hun vaste dooddoener; ‘wij herkennen ons hier niet in’. Een zin die kennelijk iedere leidinggevende uit z’ n hoofd moet leren als zij hierop door bijvoorbeeld de pers op aangesproken worden, zich betrapt voelen en het even niet meer weten. Een paar maanden geleden zagen we het bijna lachwekkende voorbeeld hiervan door plaatsvervangend korpschef Ruud Bik in een actualiteitenprogramma waarin hij dit binnen het interview wel tien keer zei, zijn hoofd steeds roder werd en hij zelfs het interview even stop zette.

De gewone politiemensen zijn hun werk tegenwoordig steeds meer gaan zien als een gewone baan bij een commercieel bedrijf. Gewoon het gewenste aantal bonnen produceren ( officieel bestaan de vaste quota per agent niet meer echter onofficieel degelijk nog wel ), tijd besteden aan de meest onzinnige maar door de politiek/leidinggewenste zaken etc. etc.

Soms staat er een politiemens op de werkvloer op die tegen dit soort zaken in gaat, het niet pikt dat er hem of haar oneerlijke dingen overkomen of zaken niet goed gaan en daarmee tekent hij of zij vaak het eigen ‘doodvonnis’.

Natuurlijk mag je ook als politieambtenaar rechtens bezwaar maken tegen zaken of beslissingen van de politieleiding. Je kan zelfs naar de bestuursrechter of Centrale Raad van Beroep. De politieleiding zal altijd voor de buitenwereld zeggen dat dit je recht is. Het wordt echter intern absoluut niet gewaardeerd, je krijgt ‘rode kruisjes’ achter je naam en verslagen van je ‘dwarsliggerij’ al heb je groot gelijk worden in je personeelsdossier gestopt.

De gevaarlijkste groepering hierin is niet de absolute politietop maar degenen daar onder, Zij voelen zich op de politiebureaus de autoriteiten en handelen hier ook naar echter niet altijd naar de regels. Dit soort types voelen zich in hun eigen wereldje machtig, zijn alleenheersers binnen hun politiebureautje en laten zich door niemand en niets tegenwerken….hun wil is letterlijk en figuurlijk de wet.

Wie heeft als voetballer niet een keer tegen de scheidsrechter geroepen; ‘je hebt zeker thuis niets te vertellen ?’ Nou ik wel en aan dit soort leidinggevenden binnen het bureau

moet je dan ook denken, een beetje trieste mensen die hun autoriteit menen te ontlenen aan de rangonderscheidingen op hun schouder en niet door hun ervaring, kennis en het daaraan ontleende respect.

De praktijk binnen de politie is namelijk dat deze leidinggevenden zelf vaak niet eens echt goede politiemensen zijn geweest maar wel heel volgzame….

Reken ook niet op een Bureau Interne Zaken, die doen niet aan waarheidsvinding maar zijn er alleen maar voor de wensen van de leiding zodanig op papier te zetten.

Men schroomt er zelfs niet voor om alles, wettelijk toegestaan of niet uit de kast te halen om hun gelijk te krijgen.

Regelmatig zie je namelijk dat als er een dwarsliggend politiemens ‘uitgewerkt’ wordt en net zo regelmatig gaat dit niet middels de (wettelijke) regels.

Dat kan allemaal want wie moet hen daar in corrigeren…..? De politiek, de Nationale Ombudsman, de Rijksrecherche of Bureau Integriteit Overheid, de rechters ? ….. echt niet.

In artikel 162 van het wetboek van strafvordering staat dat (politie)ambtenaren dit soort misdrijven gepleegd door (politie)ambtenaren MOET melden alleen als je slim bent laat je dit uit je hoofd en dus gebeurd dit nooit.

Dat er dus geen correctie op de handelswijze van de politieleiding zit en de leiding ongestraft dit soort fratsen uit kan halen ziet de gewone politieman/vrouw ook. Hier zit dus de oorsprong van de angstcultuur.

Korpschef Bouman heeft onlangs politiemensen naar aanleiding van de corruptie over de aanbesteding van het wagenpark opgeroepen bij hem te melden als ze misstanden binnen de politie constateren.

Ik denk echter dat de korpschef die ongeveer 40 jaar geleden de politiepraktijk in Rotterdam vaarwel zei om bij het Openbaar Ministerie te gaan werken gespeend is geworden van iedere realiteitszin. ‘uit de school klappen’ of misstanden kenbaar maken is je eigen hoofd in de strop steken…. dat is de praktijk van alle dag of misschien herkent hij zich hier niet in ?.

Trouwens, je krijgt nog eerder de Paus te spreken als de korpschef en waarschijnlijk weet de korpschef dus ook wel dat toch niemand zich meldt …. ze kijken wel uit want zoals reeds gezegd; ‘de boodschapper wordt het eerste gedood’.

Dus burgers, denk daar de volgende keer aan. De politieman/vrouw op straat is vaak van goede wil, zijn of haar wens is oorspronkelijk geweest om boeven te vangen en mensen te helpen. Begrijp dus met deze toelichting in het achterhoofd dat deze politiemensen met deze baan hun gezin proberen te onderhouden en dat ze hun waardering uit de spaarzame momenten halen waarbij ze wel een boef vangen of iemand kunnen helpen.

De angstcultuur, vernedering en malversaties nemen ze op de koop toe…..

Anoniem ingezonden
Bron: http://www.vrijspreker.nl/wp/2015/01/als-je-politiebaan-je-lief-is-houd-dan-liever-je-mond/

Wat is uw mening over dit alles?
U kunt uw mening hieronder kwijt.
Er word bijna niet gefilterd op meningen.
Het enige wat niet geplaatst word zijn commentaren waarin gescholden word en spam.