Luister naar dit Artikel

Elke dag leren we meer over het coronavirus. En sommige onderzoeken suggereren dat het geblaf van het virus wel eens erger zou kunnen zijn dan zijn beet. Nu de eerste paniek voorbij is, is het misschien tijd om de lockdown-plannen opnieuw te beoordelen.

Een recent onderzoek van Stanford University wees uit dat het infectiepercentage Covid-19 waarschijnlijk tussen de 50 en 85 keer hoger is dan de officiële cijfers eerder hadden aangegeven. In de studie werd gezocht naar antilichamen bij 3.330 mensen in Santa Clara County. Antilichamen ontwikkelen zich in het bloed nadat iemand is geïnfecteerd met het coronavirus en het heeft verwijderd. En een veel groter deel van Santa Clarans had ze dan de officiële cijfers op dat moment suggereerden.

Als de bevindingen – die nog niet door vakgenoten zijn beoordeeld – deugdelijk zijn, dan kost het nog een dikke plak van het sterftecijfer van Covid-19. Het zou nu iets minder dan 0,14 procent zijn, wat het op één lijn zou brengen met, of zelfs lager dan, de seizoensgriep. Vandaar het goede nieuws.

Er zijn grootschalige onderzoeken gaande, maar dit soort onderzoek mag de discussie over het coronavirus niet overspoelen. Het moet onmiddellijk onder de aandacht worden gebracht van alle vooraanstaande volksgezondheidsfunctionarissen en epidemiologen die regeringen adviseren over de beste aanpak. We zijn mogelijk een koerscorrectie verschuldigd.

Een nieuwe fase van de crisis

Dr. John Lee, een Britse gepensioneerde consulent-patholoog, heeft er hardnekkig op gewezen dat we eenvoudigweg niet veel weten over het coronavirus. Hij zei op een recente tv-optreden:

‘Veel van wat als feiten wordt gepresenteerd … is eigenlijk hypothese, veronderstelling en inschattingen … die voortkomen uit modellen over hoe het virus zich zou kunnen gedragen.’
En aangezien deze modellen zijn gebaseerd op gebrekkige testprotocollen en enorm variabele gegevensverwerking uit verschillende landen, mogen politici niet doen alsof ze aan de kant van de wetenschap staan ​​wanneer ze preken over hun land.

‘Als de feiten veranderen, verander ik van gedachten’, zoals de grote econoom John Maynard Keynes het verwoordde. Dat waren woorden om naar te leven. Politici zouden zich niet gebonden moeten voelen aan één bepaalde koers uit angst dat afwijken ervan hen in verlegenheid zou brengen – dit zou zijn als hun neus afsnijden, om hun gezicht te pesten. De inzet is nu te hoog om politiek kapitaal voorrang te geven op nationale belangen.

We zijn een tweede fase van de viruscrisis ingegaan. De eerste fase was een strijd om op te treden tegen een onzichtbare vijand, wiens schadepotentieel bijna onbeperkt leek. Overheden voelden overal dat ze geen andere keuze hadden dan op de grote rode knop te drukken, en als een ketting van vallende dominostenen namen de een na de ander vanaf medio maart ongekende lockdown-maatregelen.

Maar nu zijn de zaken in een groot deel van de wereld gestabiliseerd en zijn ze duidelijk aan het dalen in zwaar getroffen plaatsen zoals Italië, Spanje, China en Australië. In deze rust na de storm moeten politici en deskundigen op het gebied van volksgezondheid die regeringen adviseren, van de gelegenheid gebruik maken om het bewijsmateriaal opnieuw te onderzoeken en een nieuwe en meer gerichte koers voor de toekomst te bepalen.

Over de auteur:
Peter Andrews, Ierse wetenschapsjournalist en schrijver, gevestigd in Londen. Hij heeft een achtergrond in de levenswetenschappen en studeerde af aan de Universiteit van Glasgow met een graad in de genetica.

Bronnen:

RT