Alex Christoforou van de Duran en hoofdredacteur Alexander Mercouris bespreken een langverwachte uitspraak van de Britse rechtbank tegen de in ongenade gevallen voormalige spion Christopher Steele, waarin de nepdossiermaker wordt veroordeeld tot betaling van schadevergoeding aan zakenlieden die hij heeft besmeurd in het nu beruchte Russiagate-document.

Stuk voor stuk worden de hele leugens over de presidentsverkiezingen van 2016 onthuld voor wat ze waren. Als we nu maar enige echte gerechtigheid zouden kunnen zien …

 

Via Just the News: De Britse rechter oordeelde woensdag dat Christopher Steele de wet op de privacy van gegevens heeft geschonden door de juistheid van de informatie in zijn beruchte dossier niet te controleren en de firma van de voormalige spion te veroordelen tot betaling van twee zakenlieden die hij ten onrechte beschuldigd had van het verrichten van illegale betalingen in Rusland.

Volgens Justice Mark Warby van het Hooggerechtshof van Engeland en Wales gaf Steele, het bedrijf Orbis Business Intelligence, opdracht een bescheiden 18.000 Engelse pond – ongeveer $ 22.596 aan Amerikaanse valuta – te betalen aan Petr Aven en Mikhail Fridman als compensatie voor een overtreding van de Britse wet op gegevensbescherming uit 1998.

Warby oordeelde dat, hoewel Steele een nationaal veiligheidsbelang had om zijn inlichtingen met de Amerikaanse en Britse autoriteiten te delen, verschillende van de aantijgingen in Memo 112 van het Steele-dossier “in feite onjuist of misleidend waren”.

Aven v Orbis. Oordeel Samenvatting.pdf

De rechter oordeelde dat Steele de wet schond door niet agressief de juistheid te controleren van één claim waarin Aven en Fridman werden beschuldigd van het doen van illegale betalingen aan de Russische president Vladimir Poetin voordat hij deze aan verschillende Amerikaanse en Britse figuren, waaronder de FBI, uitdeelde.

“Dat is een bewering van misdaad in een seriële misdaad, gedurende een lange periode. Zelfs in de beperkte en specifieke context van het rapporteren van informatie voor de doeleinden die ik heb genoemd, en ondanks alle andere factoren die ik heb genoemd, zijn de stappen die zijn genomen om dat voorstel te verifiëren, gedaald beneden wat redelijk zou zijn geweest, ‘oordeelde Warby.

‘De bewering riep duidelijk op tot meer aandacht, een meer onderzoekende aanpak en meer energieke controle’, voegde de rechter eraan toe.

De uitspraak betreft een lang in diskrediet gebrachte bewering in het dossier van Steele – herhaaldelijk gebruikt door Amerikaanse nieuwsmedia – dat de Russische Alfa Bank, verbonden met Aven en Fridman, tijdens de verkiezingen van 2016 geheime berichten uitzond tussen Moskou en de Trump-campagne.

De FBI concludeerde dat de computerpings geen snode berichten waren, maar eerder routinematig gedrag dat waarschijnlijk verband houdt met e-mailspam. Speciale raadsman Robert Mueller vertelde het Congres vorig jaar dat hij de beschuldigingen niet geloofde.

Fridman prees de uitspraak in een verklaring.

‘We zijn erg blij met de uitkomst van deze zaak en dat de heer Justice Warby heeft vastgesteld wat we altijd al hebben geweten – dat de inhoud van Memorandum 112 onjuist en misleidend is’, zei hij. “Sinds deze verfoeilijke beschuldigingen voor het eerst openbaar werden gemaakt in januari 2017, zijn mijn partners en ik vastberaden en onwankelbaar geweest in onze vastberadenheid om te bewijzen dat ze niet waar zijn, en door deze zaak zijn we er eindelijk in geslaagd dat te doen.”

Hoewel het een kwestie van Britse wetgeving is, zal de uitspraak waarschijnlijk ook gevolgen hebben in de Verenigde Staten, waar het ministerie van Justitie de acties van de FBI in de Russische heimelijke sonde blijft onderzoeken, inclusief de interacties met Steele en de eerlijkheid van agenten met de FISA-rechtbank.

De rechter oordeelde dat in Memo 112, een van de vele dossiers uit het dossier van Steele, er zes feitelijk onjuiste of onbewezen beweringen waren die Steele verstrekte vanuit zijn vermeende inlichtingenbronnen, waaronder:

• De zakenlieden waren niet in het voordeel van Poetin of kregen er geen gunsten van zoals de memo beweerde;
• Fridman en Aven gaven de Russische leider geen informeel advies over het buitenlands beleid, zoals Steele beweerde;
• Fridman had geen ontmoeting met Poetin in september 2016, zoals de bron beweerde;
• De zakenman heeft Poetin niet omgekocht toen hij loco-burgemeester van Sint-Petersburg was;
• Fridman en Aven deden niet wat Poetin zei, zoals het dossier beweerde.

De uitspraak benadrukt verder dat een groot deel van het Steele-dossier onbewezen internetgeruchten of valse informatie bevatte, sommige mogelijk afkomstig van de Russische inlichtingendienst, zoals de inspecteur-generaal van het ministerie van Justitie afgelopen december concludeerde. Desalniettemin heeft de FBI vier keer bewijsmateriaal uit het dossier van Steele gebruikt om een ​​arrestatiebevel tegen Trump-campagne figuren te ondersteunen, waarbij voor de rechtbank werd beweerd dat agenten de informatie hadden geverifieerd.

De rechter concludeerde ook dat Steele’s aantekeningen van zijn eerste interactie met de FBI over het dossier op 5 juli 2016 duidelijk maakten dat zijn uiteindelijke cliënt voor zijn onderzoeksproject de campagne van Hillary Clinton was, zoals geleid door haar campagneadviesbureau Perkins Coie. De FBI heeft die informatie niet aan de rechtbank bekendgemaakt.

De veronderstelling dat de Clinton-campagne de ultieme klant was “komt overeen met de FBI-nota van 5 juli 2016, waarin de heer Steele vermeldt dat de FBI vertelde dat Orbis was geïnstrueerd door de heer [Glenn] Simpson van Fusion en ‘Democratic Party Associates’ ‘maar dat’ de uiteindelijke klant  de leiding van de Clinton presidentiële campagne was. ‘ De FBI-nota geeft ook aan dat de heer Steele in die fase was verteld dat mevrouw Clinton zelf op de hoogte was van wat Orbis had opgedragen, “concludeerde Warby.

“Ik heb weinig betrouwbaar bewijs over wie precies de ultieme klant was, maar ik heb genoeg om te ontdekken dat Perkins Coie instructies kreeg van een of meer mensen of organisaties binnen de hogere regionen van de Democratische Partij, om de verkiezing van Hillary Clinton als president te verzekeren. . ” voegde de rechter toe.