Onderzoekers ontdekken dat 91% van de zwangerschappen resulteerde in een miskraam na Covid-19-vaccinatie

In juli 2021 onthulde The Exposé exclusief hoe gegevens waren gemanipuleerd door wetenschappers die een echte wereldstudie voor de CDC uitvoerden om aan te tonen dat Covid-19-vaccins veilig waren voor gebruik tijdens de zwangerschap.

De auteurs beweerden dat het aantal mensen dat tijdens het onderzoek een spontane abortus (miskraam) onderging, 104 van de 827 voltooide zwangerschappen was, wat overeenkomt met het risico op een miskraam op 12,6%; 7 – 12% lager dan het risico op een miskraam in de algemene bevolking.

Onze analyse toonde echter aan dat deze cijfers buitengewoon misleidend waren vanwege het feit dat van de 827 voltooide zwangerschappen 700/86% van de vrouwen een dosis van het Pfizer- of Moderna Covid-19-vaccin hadden gekregen tijdens het derde trimester van de zwangerschap, wat betekent dat het voor hen onmogelijk was om een ​​miskraam te krijgen omdat ze alleen vóór week 20 van een zwangerschap kunnen optreden.

Dit betekende dat slechts 127 vrouwen het Pfizer- of Moderna Covid-19-vaccin kregen tijdens het eerste / tweede trimester, waarbij 104 van de vrouwen helaas hun baby verloren.

(Bron)

Daarom was de incidentie van een miskraam 82%, niet 12,6% zoals gepresenteerd in de bevindingen van de studie, en de auteurs van de studie hebben sindsdien toegegeven dat ze een fout hebben gemaakt en een correctie zes maanden te laat hebben gegeven, omdat de studie werd gebruikt om Covid-19-vaccinatie van zwangere vrouwen en nieuwe moeders over de hele wereld te rechtvaardigen.

(Bron)

Maar nu hebben twee onderzoekers uit Nieuw-Zeeland de studie opnieuw geanalyseerd en landen opgeroepen om de toediening van Covid-19-vaccins aan zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven onmiddellijk stop te zetten vanwege uiterst zorgwekkende bevindingen.

De correctie loste een aantal van de problemen op, maar er zijn er nog meer, volgens Dr. Simon Thornley, een hoofddocent aan de afdeling Epidemiologie en Biostatistiek van de Universiteit van Auckland, en Dr. Aleisha Brock, een andere onderzoeker in Nieuw-Zeeland.

Volgens Dr. Thronley “zijn de conclusies van het artikel niet wezenlijk veranderd, omdat we denken dat dit gerechtvaardigd is op basis van onze heranalyse van de associatie met betrekking tot vroege blootstelling aan het vaccin tijdens de zwangerschap, wat wijst op een aanzienlijk verhoogd risico van achtergrond.”

Thornley en Brock analyseerden de gegevens opnieuw en berekenden dat de incidentie van miskramen in het eerste trimester in werkelijkheid 82 procent was (zoals eerder geconcludeerd door The Exposé) tot 91 procent in een paper (zie hier) gepubliceerd in Science, Public Health Policy, and the Law.

Van de 827 zwangerschappen die werden gemeld via het V-Safe-register, beheerd door de CDC, resulteerden 712 in een levendgeborene. Bijna allemaal behoorden ze tot de vrouwen die in het derde trimester werden gevaccineerd. Van de andere zwangerschappen leidden er 104 tot een miskraam. De meeste daarvan vonden plaats vóór 13 weken zwangerschap.

Met behulp van gegevens uit het onderzoek en verschillende schattingen berekenden de Nieuw-Zeelandse onderzoekers dat spontane abortussen optraden bij 81,9 procent tot 91,2 procent van de vrouwen die vóór 20 weken zwangerschap waren gevaccineerd.

Thornley en Brock concluderen in hun analyse dat ze ‘de conclusies van de Shimabukuro et al. studie ter ondersteuning van het gebruik van het mRNA-vaccin in de vroege zwangerschap, dat nu haastig is opgenomen in veel internationale richtlijnen voor vaccingebruik betwijfelen.’
‘De veronderstelling dat blootstelling in het derde trimester cohort representatief is voor het effect van blootstelling tijdens de zwangerschap is twijfelachtig en gaat voorbij aan ervaringen uit het verleden met medicijnen als thalidomide. Bewijs van veiligheid van het product bij gebruik in het eerste en tweede trimester kan niet worden vastgesteld totdat deze cohorten zijn gevolgd tot ten minste de perinatale periode of de veiligheid op lange termijn die is vastgesteld voor een van de baby’s van moeders die tijdens de zwangerschap zijn ingeënt.”
Pfizer, zo werd opgemerkt, zegt op het etiket van het vaccin dat de beschikbare gegevens over het vaccin “toegediend aan zwangere vrouwen onvoldoende zijn om over vaccingerelateerde risico’s tijdens de zwangerschap te informeren.”

De CDC-onderzoekers concludeerden dat hun bevindingen geen duidelijke veiligheidssignalen vertoonden bij zwangere vrouwen die de Pfizer- of Moderna-vaccins kregen. Ze zeiden dat hun bevindingen niet noodzakelijk de positie van de CDC vertegenwoordigden, maar het bureau linkt naar het onderzoek op haar website en gebruikte het om vaccinatie bij zwangere vrouwen te promoten.

Dr. Brock en Dr. Thornley zijn het daar sterk mee oneens en stellen dat, gelet op het in hun analyse gepresenteerde bewijsmateriaal, zij suggereren dat het gebruik van mRNA-vaccins tijdens de zwangerschap (categorie X) [41] en degenen die borstvoeding geven, naast het stopzetten van mRNA-vaccins aan kinderen, moet worden stopgezet. of die in de vruchtbare leeftijd in de algemene bevolking, totdat er meer overtuigende gegevens zijn met betrekking tot de veiligheid en langetermijneffecten op vruchtbaarheid, zwangerschap en reproductie in deze groepen.’

Volgens de laatste MHRA Yellow Card-gegevens, waaronder meldingen van bijwerkingen van de Covid-19-vaccins (naar schatting wordt tussen 1 en 10% van de bijwerkingen daadwerkelijk gemeld), ingediend tot 28 oktober 2021, hebben in totaal 623 vrouwen gemeld dat ze lijden aan een miskraam als bijwerking op een Covid-19-injectie.

Dit omvat 369 meldingen tegen de Pfizer-mRNA-injectie.

215 meldingen gedaan tegen de AstraZeneca-virale vector-injectie.

37 tegen de Moderna mRNA-injectie.

En 2 waar het merk van het Covid-19-vaccin niet in het rapport werd vermeld.

De vraag is, hoeveel van deze spontane abortussen werden geleden na het gebruik van een onderzoek waarin CDC-wetenschappers de gegevens manipuleerden om de veiligheid van het toedienen van een Covid-19-vaccin tijdens de zwangerschap te rechtvaardigen?