De klachten van Twitter over Russische toezichthouders die het verkeer vertragen, zouden veel geloofwaardiger zijn als het platform niet zo gretig was geweest om in een partijdige echokamer te veranderen en zichzelf boven de wet in zijn eigen thuisland te plaatsen.

Op woensdag begon Rusland Twitter te smoren om het in San Francisco gevestigde bedrijf onder druk te zetten om meer dan 3.100 berichten te verwijderen die in strijd waren met de Russische wet. Concreet gaat het om 450 gevallen van kinderpornografie en meer dan 2500 aansporingen tot zelfmoord door minderjarigen.

Twitter reageerde door te zeggen dat het “ernstig bezorgd was over de toegenomen pogingen om online openbare gesprekken te blokkeren en te vertragen”.

Het is meer dan een beetje verontrustend dat Twitter kinderporno en oproepen tot zelfmoord ‘openbare gesprekken ‘beschouwt. De eerste is ook illegaal in de VS en beide zijn tegen hun eigen servicevoorwaarden.

Twitter zou kunnen beweren dat het in de VS is gevestigd en dat het eerste amendement van de Amerikaanse grondwet de vrijheid van meningsuiting van iedereen op hun platform beschermt – behalve dat we allemaal weten dat dit het toppunt van hypocrisie zou zijn.

In mei 2018 definieerde een Amerikaanse federale rechter Twitter als een ‘aangewezen openbaar forum’, waarbij hij oordeelde dat de toenmalige president Donald Trump niet het recht heeft om vijandige gebruikers te blokkeren, zelfs niet van het officiële presidentiële account maar van zijn persoonlijke account. Dat zou in strijd zijn met de wet, en “geen enkele regeringsfunctionaris staat boven de wet”, stelde rechter Naomi Reice Buchwald.

Rechter Buchwald bleef merkwaardig stil toen Twitter besloot dat het boven de wet stond en het account van Trump verbood terwijl hij nog de zittende president was in januari 2021, op basis van hoe zijn tweets ‘ontvangen en geïnterpreteerd’ zouden kunnen worden.

Trump’s tweets “moeten worden gelezen in de context van bredere gebeurtenissen in het land en de manieren waarop de uitspraken van de president door verschillende doelgroepen kunnen worden gemobiliseerd, ook om aan te zetten tot geweld”, betoogde Twitter, daarbij verwijzend naar zijn “gedragspatroon” om te beweren dat het neerkomt op “verheerlijking van geweld”.

Voordat het account en al zijn inhoud helemaal werden verwijderd, verwijderde Twitter – evenals Facebook en YouTube – de videoboodschappen van Trump, waarin hij zijn aanhangers opriep vreedzaam te blijven en de wet te respecteren. Nu die verdwenen zijn, is het enige verhaal dat er is het verhaal dat wordt gepusht door de reguliere media en democraten, die beweren dat Trump op 6 januari “oproer heeft veroorzaakt” in het Capitool.

In de aanloop naar de Amerikaanse verkiezingen van 2020 sloot Twitter de New York Post buiten wegens een legitiem verhaal over Hunter Biden en Oekraïne; sloeg er een etiket op en benadrukte dat ingrijpende wijzigingen in stemprocedures ‘veilig en beveiligd’ waren – door puur toeval, in lijn met de poging om de stemming te ‘versterken’ en het ‘juiste’ resultaat te garanderen – en noemde alle vragen over het resultaat ‘betwist’ “voordat ze uiteindelijk degenen verbanden die er naar vroegen.

Twitter is sindsdien verworden tot een partijdige echokamer, waar politieke trends zonder uitzondering de democratische gesprekspunten van de dag zijn, vaak geastrotureerd door betaalde activisten. Ogenschijnlijk een platform en geen uitgever, wordt hun “What’s happening” -zijbalk voortdurend redactioneel bewerkt.

Bijvoorbeeld, eerder deze week leek president Joe Biden zich de naam of titel van zijn minister van Defensie, die vlak achter hem stond, niet meer te kunnen herinneren. Door de lens van Twitter werd dat het verhaal van die ene keer dat Trump de CEO van Apple Tim Cook ‘Tim Apple’ noemde, want dat is waar ‘mensen’ het ogenschijnlijk over hadden. Openbaar plein? Meer als luidsprekers die officiële propaganda uit elke lantaarnpaal schallen.

Ze zijn niet het enige bedrijf in Silicon Valley dat zichzelf boven de wet acht, of machtiger dan hele landen. Wees getuige van de recente confrontatie tussen Facebook en Australië, waarin Mark Zuckerberg Canberra probeerde te pesten door plannen af te wijzen om onlineplatforms te dwingen te betalen voor nieuwsinhoud. Misschien denkt Jack Dorsey dat hij hetzelfde kan doen met Moskou.

Wat de uitkomst van deze confrontatie ook mag zijn, laat niemand je laten denken dat het iets te maken heeft met de vrijheid van ‘online openbare conversaties’. De vrijheid van meningsuiting was een fundamentele waarde van de Amerikaanse Republiek, maar dat is duidelijk niet meer het geval in de entiteit die haar nu heeft vervangen, beter bekend als Our Democracy. Silicon Valley steunde deze revolutionaire verandering. Het oogst nu alleen wat het heeft gezaaid.

Bronnen: RT