Luister naar dit Artikel

Als je last hebt van nekpijn, ben je niet alleen. Rugpijn is wereldwijd een van de belangrijkste oorzaken van invaliditeit en het optreden ervan is de afgelopen 25 jaar dramatisch toegenomen. Hoewel de meeste gevallen van nekpijn waarschijnlijk binnen een paar maanden zullen verbeteren, zal de helft tot driekwart van de mensen met nekpijn herhaalde episodes van pijn ervaren.

Er wordt vaak gezegd dat er “goede en slechte houdingen” zijn en dat specifieke houdingen kunnen bijdragen aan rugpijn, maar dit geloof wordt niet ondersteund door wetenschappelijk bewijs. Onderzoek toont inderdaad aan dat slechte slaap, verminderde lichamelijke activiteit en verhoogde stress belangrijker lijken te zijn.

Dus ondanks pogingen van gezondheidswerkers om uw houding te corrigeren en het gebruik van “ergonomische” stoelen, bureaus, toetsenborden en andere gadgets, lijken de kansen toch dat zogenaamde “levensstijlfactoren” – zoals voldoende slapen, ervoor zorgen dat u traint en geen stress vasthoudt meer opvallend in het verlichten en voorkomen van de pijn in uw nek.

De houdingsmythe

Hoewel de overtuigingen over de houding diep zit, vertelt de wetenschap een heel ander verhaal – en er is een grote uitdaging voor de lang aangenomen rol van houding als oorzaak van nekpijn.

Een recent onderzoek van hoge kwaliteit, van meer dan 1.000 tieners, toonde bijvoorbeeld geen statistisch significant verband tussen de wervelkolom houding en nekpijn – ondanks dat er gemakkelijk identificeerbare posturale subgroepen in de studie waren, zoals degenen die in elkaar zaten of degenen die rechtop zaten . Dus ja, mensen zitten in posities die van persoon tot persoon verschillen, maar het lijkt niets met pijn te maken te hebben. Uit deze specifieke studie blijkt zelfs dat de ‘houding’ van de adolescent meer te maken heeft met zijn gemoedstoestand.

Onderzoek heeft ook aangetoond dat het veranderen van de manier waarop u zit tijdens het werken – door uw werkstation te wijzigen – zogenaamde “ergonomische interventies”, weinig tot geen invloed hebben op de vraag of een persoon nekpijn ontwikkelt. Er is ook weinig bewijs van hoge kwaliteit dat ergonomische interventies kunnen leiden tot een sneller herstel voor iemand met nekpijn.

In verschillende onderzoeken hebben onderzoekers groepen mensen gevolgd die geen nekpijn hebben, samen met mensen die slechts af en toe nekpijn ervaren voor periodes. Sommige mensen in deze groepen ontwikkelden lastige nekpijn en de onderzoekers keken goed naar hen. Degenen met nekpijn bleken minder kwaliteit en kwantiteit van slaap te krijgen en werkten in banen met een hoge spanning. Ze waren ook minder fysiek actief en hadden een depressieve stemming. Hun lichaam ervaart in wezen meer stress en ze merken meer “spierspanning” in hun nek. Belangrijk is dat dit alles gebeurd voordat de pijn zich zelfs heeft ontwikkeld.

Onderzoekers hebben ontdekt dat, zelfs bij kinderen vanaf negen jaar oud, symptomen zoals vermoeidheid en slaapproblemen – samen met hoofdpijn, buikpijn en een lager humeur – risicofactoren waren voor zowel het optreden als de persistentie van wekelijkse nekpijn wanneer de kinderen gedurende vier jaar werden gemonitord.

Slaap, lichaamsbeweging en ontspanning

De keerzijde hiervan is dat het hebben van een sterkere nek, genieten van lichaamsbeweging – zelfs gewoon een groter aantal stappen per dag lopen – allemaal is aangetoond dat het beschermt tegen het krijgen van nekpijn. Dit, samen met ervoor te zorgen dat we geen slaaptekort krijgen, zal minder fysiek actief en gestresst zijn hopelijk de nekpijn beter beheren en voorkomen.

Dus zit gerust aan uw bureau. Als je merkt dat je lange tijd in één positie zit, probeer dan om te schakelen – een van de belangrijkste dingen om te voorkomen dat je pijn in je nek krijgt, is om gedurende de dag regelmatig van houding te veranderen.

En als u nekpijn heeft, neem dan een paar vroege nachten, overweeg iets ontspannends te doen – en waarom niet gaan wandelen tijdens de lunch. Belangrijk is dat je ook moet stoppen met je zorgen te maken over hoe je zit of loopt, omdat de wetenschap lijkt te laten zien dat er misschien niet zoiets bestaat als een “slechte” houding.

Bronnen:

The Conversation