Assange kwam vreselijk dicht bij de dood in december. Hij is nog niet uit het bos. Hij is momenteel opgesloten onder maximale veiligheid in een Britse gevangenis en ziek, gewond en onderworpen aan langdurige marteling. Hij werd op 11 april 2019 uit zijn legale schuilplaats in de ambassade van Ecuador gehaald en gedurende 10 maanden in eenzame opsluiting gebracht. Hij heeft dagen voor een cruciale Amerikaanse uitleveringszaak op 24 februari 2020, maar hij zit praktisch samen met zijn juridische team in een juridisch, technologisch en communicatief keurslijf. Assange werd gedwongen om 10 jaar in het VK te blijven, omdat het VK verplicht was een onevenredig, nu verouderd Europees aanhoudingsbevel (EAB) uit Zweden af ​​te dwingen. Het resultaat was een catastrofale ontbering van de fundamentele mensenrechten van Assange.

Hij wordt geconfronteerd met een doodvonnis in de Verenigde Staten, hoe je het ook bekijkt, je weet: Hij zal nooit Australische grond levend zien; hij zal worden gerepatrieerd naar Australië in een doodskist als hij voor het eerst in Amerikaanse hechtenis belandt. Er is daar geen mogelijkheid voor een eerlijk proces. Mijn blog van september 2018 schetst de gerechtelijke corruptie in zowel Zweden als het VK. Sindsdien is mijn hypothese geverifieerd door e-mails die openbaar beschikbaar zijn op de Britse overheidssite hier.

Nieuwe e-mails ontmaskeren politieke inmenging en collusie tot op het hoogste niveau van Britse rechtbanken, waaronder het Britse Hooggerechtshof in de Assange-kwestie? Ja. Is het Britse Hooggerechtshof onafhankelijk van de politieke perversie van de Britse autoriteiten tot aan de premier, Crown Prosecution Service (CPS), het ministerie van Justitie en daarbuiten? Nee. Het VK tikte de schalen van rechtvaardigheid tegen hem met vooroordelen en openlijke discriminatie. Hij is niet gelijk aan de wet in het VK.

Er is voldoende bewijs voor een rechterlijke toetsing als het juridische team van Assange de verantwoording van Britse en Zweedse autoriteiten wil nastreven. Anders kunnen Assange en zijn advocaten meer onrecht, meer vooroordelen en meer corruptie verwachten om zijn illegale exit uit het VK te stroomlijnen naar de enthousiaste Amerikaanse autoriteiten die hem het afgelopen decennium buitengerechtelijk hebben opgesloten.

Assange betwistte de evenredigheid van de uitleveringswet, waarna de oude onevenredige wet werd ingetrokken en vervangen. Terwijl die uitdaging voor de rechtbank lag, hield de CPS een groot aantal dossiers achter en liet die personen dan profiteren van de herziene wet maar niet Assange. De herziene wet was niet met terugwerkende kracht van toepassing. Het is geen toeval dat Assange het enige geval was dat buiten de voordelen van de herziene wet viel. Hij werd uitgesloten.

Het Hooggerechtshof van Groot-Brittannië werd bewapend om Julian Assange uit te schakelen. De politieke inmenging in de Britse rechterlijke macht is de directe oorzaak van zijn huidige marteling, gebrek aan legale toegang en het juiste proces. De Britse CPS versnelde Assange’s EAB Zweedse zaak en creëerde opzettelijk een achterstand van andere EAB-zaken waarvan de uitkomst ervan afhing of zijn zaak negatief werd opgelost. De CPS manipuleerde de timing en de volgorde van Assange’s EAB-zaak om van hem af te zien, terwijl het andere zaken opschortte zodat hij geen bescherming zou krijgen onder de herzieningen. Dit diende om Assange te straffen voordat er beschuldigingen werden aangelegd of een schuld werd vastgesteld en zijn toegang tot wettelijke beschermingen werd omzeild. De invoeging van de “Assange-uitsluitingsclausule” is een probleem voor de verheven ethische wettelijke normen van het VK. De wettelijke normen voor hem waren uniek inconsistent, oneerlijk en onevenredig. Wanneer standaard operationele procedures niet consistent werken, is de reden politiek.

Dergelijke tactieken moeten op het hoogste bestuursniveau zijn georkestreerd. Toen een wet in het voordeel van Assange veranderde, was die niet op hem van toepassing; alleen voor de andere EAB-zaken die werden uitgesteld in afwachting van de uitkomst van zijn zaak. Deze e-mail bevestigt de beslissing van de @ UN dat de detentie van Assange willekeurig was. Er is absolute zekerheid dat het VK en Zweden samenzweren om in afwachting van de Assange-zaak tientallen uitleveringen op te schorten en hem vervolgens de voordelen te ontzeggen.

“Ik moet vermelden dat het gecertificeerde juridische punt potentieel verstrekkende gevolgen kan hebben voor tientallen lopende zaken uit met name Estland, Litouwen, Nederland, België en Griekenland.” (pag. 223) ~ CPS, VK.

De CPS heeft de zaak opgetuigd, de kaarten geschud, en een aantal andere uitleveringszaken opgehouden, terwijl Assange’s juridische uitdaging tegen de Britse uitleveringswetgeving in het spel was. De CPS trok de rij van uitleveringen aan om hem achter te laten en schreef vervolgens een uitsluitingsclausule die Assange bevooroordeeld benaderde. Zijn naam stond niet in de clausule, maar staat in die e-mail.

Het VK en Zweden hebben samengewerkt in een strategische campagne om Julian Assange vast te houden en vervolgens uit te leveren, hem het juiste proces te ontzeggen en zijn kansen op vrijheid te saboteren. Als gevolg hiervan hebben Assange en zijn juridische team het ene grove onrecht na het andere geconfronteerd. Het VK heeft niet onpartijdig gehandeld en zo Assange beroofd van jaren van veronderstelde onschuld, gezondheid, bewegingsvrijheid, vermogen om te communiceren met de wereld en tijd met zijn kinderen en familie. Zijn reputatie werd uitgewist en zijn draagvlak was ernstig beperkt.

Het is verbazingwekkend dat Assange gevangen zit in een maximale veiligheidsgevangenis, onder extreme omstandigheden die hem zijn mensenrechten en wettelijke rechten ontnemen, omdat een vermeende democratie weigert veilige doorgang toe te staan ​​of garanties te bieden dat hij niet zal worden uitgeleverd aan de VS.

Het is duidelijk dat de willekeurige detentie van Assange niets te maken heeft met wetten, habeas corpus, schuld of onschuld of een eerlijk proces, maar alles heeft te maken met de Britse ondermijning van justitie. Als iemand zegt dat zijn gevangenschap zelf is opgelegd of dat “hij op elk moment kan weglopen” om “recht te doen aan het licht” in het licht van deze e-mails, is dat niets minder dan misleidend. Hij werd neergeschoten door de politie met behulp van een tactiek die hem omringt en bedreigt, maar publiekelijk beweert dat hij vrij is om te vertrekken. Waarom wordt Assange zonder aanklacht opgesloten in omstandigheden die neerkomen op marteling en waarom stond het Verenigd Koninkrijk erop hem te arresteren als hij de ambassade verlaat?

Dit is wat rechter Lady Arbuthnot zei:

“62. Nadat ik de factoren voor en tegen heb afgewogen en de argumenten van de heer Summers in overweging heb genomen, vind ik arrestatie een evenredige reactie, hoewel Assange zijn eigen vrijheid een aantal jaren heeft beperkt. Gedaagden vrij op borgtocht door het hele land, wiens uitlevering wordt verzocht, komen voor de rechter om de gevolgen van hun eigen keuzes onder ogen te zien. Hij zou de moed moeten hebben om dat ook te doen. “

Maar dat is altijd het zorgvuldig opgebouwde verhaal van de Britse regering geweest. Het VK portretteert Assange als ontwijkend voor gerechtigheid, terwijl het in feite elke poging om de zaak vooruit te helpen heeft gedwarsboomd; niet alleen voor hem, maar ook voor de twee Zweedse klagers. Waarom wordt hij gedurende 10 verstikkende jaren zonder aanklacht vastgehouden op basis van een nietig verklaarde EAB en bijbehorende borgtochtvoorwaarden?

Lees verder op Medium