Luister naar dit Artikel

Honderden huidige medische praktijken zijn niet effectief en / of onveilig. Onderzoekers van het Knight Cancer Institute aan de Oregon Health and Science University in Portland hebben 3000 medische onderzoeken beoordeeld die de afgelopen vijftien jaar zijn uitgevoerd. De onderzoeken zijn afkomstig uit drie prestigieuze medische tijdschriften: The Journal of the American Medical Association (JAMA), The Lancet en The New England Journal of Medicine (NEJM). De onderzoekers identificeerden bijna 400 gevallen van medische omkering – klinisch bewijs dat de geldigheid, noodzaak en / of veiligheid van moderne medicijnen en medische procedures betwist.

Honderden medische praktijken zijn niet effectief en / of gevaarlijk

Een medische omkering kan alleen optreden als onderzoekers dapper genoeg zijn om de wetenschap uit te dagen. Medische omkering kan optreden als een nieuwe klinische proef resultaten oplevert die de momenteel geaccepteerde medische wetenschap tegenspreken. Nieuwe resultaten kunnen worden verkregen door betere bedieningselementen, ontwerp, grootte of eindpunt. Artsen en patiënten willen geloven in de procedure, in de medicatie en de wetenschap, maar vaak is de momenteel geaccepteerde medische wetenschap en evidence-based medicine een schijnvertoning.

In de nieuwe meta-analyse vond medische omkering het vaakst plaats in cardiologie (20%), volksgezondheid en preventieve geneeskunde (12%) en kritische zorg (11%).

Onderverdeeld in categorieën, medische omkeringen omvatten ineffectieve medicijnen (33%), gevaarlijke procedures (20%), misleidende wetenschap over vitamines en supplementen (13%), onveilige medische hulpmiddelen (9%) en foute systeeminterventies (8%).

Senior auteur, Dr. Vinay Prasad zegt: “Er zijn een aantal lessen die we uit onze set resultaten kunnen halen, waaronder het belang van het uitvoeren van gerandomiseerde gecontroleerde proeven voor zowel nieuwe als gevestigde praktijken.”

“Zodra een ineffectieve praktijk is vastgesteld, kan het moeilijk zijn om beoefenaars ervan te overtuigen het gebruik ervan te staken,” ging hij verder. “Door nieuwe behandelingen rigoureus te testen voordat ze wijdverbreid worden, kunnen we het aantal omkeringen in de praktijk verminderen en onnodige schade aan patiënten voorkomen.”

Waarom de medische wetenschap zich langzaam ontwikkelt en patiënten onderweg schade berokkent
In een tijdperk van evidence-based medicine komt medische omkering vaak voor omdat we leren dat een medicijn of therapie het beoogde doel niet heeft bereikt of altijd meer schade heeft toegebracht. Veel voorkomende voorbeelden van medische omkering zijn de stopzetting van routinematige hormoonvervangingstherapie, avandia, ezetimibe en atenolol. Klinische studies zouden uiteindelijk aantonen dat deze medicijnprotocollen niet effectief en / of schadelijk zijn, zelfs nadat ze routinematig werden gebruikt als ‘evidence-based medicine’.

Een ander voorbeeld is de onnodigheid van routinematige mammografie voor vrouwen van 40 tot 49 jaar. Een studie uitgevoerd door de Amerikaanse Preventive Services Task Force (USPSTF) in 2009 beveelt aan dat vrouwen in deze leeftijdsgroep GEEN mammogram krijgen omdat er geen verandering in sterfte was voor vrouwen die de screening niet kregen.

Een ander goed voorbeeld van medische omkering omvat het gebruik van klasse 1C anti-aritmica na een hartinfarct. De CAST-studie was in tegenspraak met het gebruik van het medicijn in deze situaties, waardoor mogelijk levens werden gered. Een andere tegenspraak werd gevonden voor routinestents voor stabiele coronaire ziekte. De COURAGE-studie heeft de momenteel geaccepteerde medische praktijken voor routinematige stents omgedraaid en op de lange termijn veel levens gered. Bijna elke medische procedure, medicijn en biologisch (vaccin) moet worden ondervraagd, uitgedaagd en aan nieuwe klinische normen worden gehouden. De medische wetenschap moet niet worden aanbeden; het moet worden vooruitgeschoven door het wetenschappelijke proces.

Volledige medische omkering wordt vermeden omdat het impliceert dat autoriteiten volgens het oude wetenschappelijke model verantwoordelijk zijn voor het schaden van patiënten. Medische professionals willen geen fouten toegeven en verantwoordelijkheid nemen voor het schaden van patiënten. Het verlaten van een bekend medicijn of alledaagse therapie vereist dat medische autoriteiten zich over de hele linie vernederen. Bovendien voorkomen financiële beloningen, financiële belangenconflicten en dure medische infrastructuur veranderingen in foutieve medische procedures en geneesmiddelenprotocollen. Medische autoriteiten kunnen aarzelen om te leren en te investeren in nieuwe zorgstandaarden.

Bronnen: