Hoe warme en koude perioden met zonne-activiteit correleren, niet met CO2-niveaus

0
Luister naar dit Artikel

Het klimaat van de aarde is gedurende zijn gehele geschiedenis van 4,6 miljard jaar voortdurend veranderd.


Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren


Variaties in de gemiddelde temperatuur van onze planeet als gevolg van natuurlijke oorzaken varieerden over een spanwijdte van 60 graden Fahrenheit.

De meeste van de periodieke temperatuurstijgingen en -dalingen die in de menselijke geschiedenis worden waargenomen, zijn consistent met variaties in de output van energie van onze zon.

De milde verwarmings- en koelperiodes die sinds 1900 worden waargenomen (elk minder dan 2 graden Fahrenheit) weerspiegelen veranderingen in de zonneactiviteit. De temperatuur van de aarde is nooit constant geweest.

Continentale posities bepalen de verspreiding en circulatie van warmte op aarde en hebben een grote invloed op het klimaat op de lange termijn van onze planeet.

Al zeventig jaar geleden, als een kind of volwassene opmerkte dat onze huidige continenten als een legpuzzel bij elkaar passen, werden ze uitgelachen; maar in de jaren 1950 bewezen wetenschappers dat onze continenten van oudsher zich op verschillende plaatsen op de wereld bevonden.

Soms lagen de continenten bij de evenaar, soms bij de polen, soms fuseerden ze tot een enkele landmassa.

De grootste veranderingen vinden plaats over een periode van 20 tot 100 miljoen jaar. Deze veranderingen, zowel geleidelijk als catastrofaal, zijn geassocieerd met continentale bewegingen als gevolg van plaattektoniek of continentale drift.

Periodieke veranderingen in de baan van de aarde beïnvloeden ook hoe energie die de aarde ontvangt van de zon wordt gedistribueerd, wat resulteert in ons huidige tijdperk van terugkerende ijstijden.

De aarde ervaart nu het hoge-temperatuur-einde van de nieuwste ijstijdcyclus. Zowel diepzee-sediment en ijskernmonsters laten zien dat ijstijden elke 22.000 jaar plaatsvinden.

De as van de aarde wiebelt rond een kantelhoek van nul graden in een cyclus die 22.000 jaar nodig heeft om te voltooien. Aan het ene uiteinde van de cyclus kijkt de Noordpool in de winter naar de Zon, terwijl aan de andere kant de Noordpool in de zomer naar de Zon kijkt.

De kantelhoek ten opzichte van de zon varieert ook over een cyclus van 41.000 jaar. De jaarlijkse baan van de aarde rond de zon circuleert elke 100.000 jaar tussen circulair en elliptisch.

Dit worden Milankovitch-cycli genoemd naar de Servische wetenschapper die ze een eeuw geleden ontdekte. De aanwezigheid en activiteiten van de mens zijn onbeduidend in vergelijking met natuurlijke cycli.

De meeste opwarming en koeling trends waargenomen tijdens de menselijke geschiedenis werken op tijdschalen van een tien tot duizend jaar resulterend in temperatuurverschuivingen verspreid over een bereik van ongeveer zeven graden Fahrenheit.

Ze komen voort uit veranderingen in de output van energie en straling van onze zon, volgens langetermijn- en kortetermijncycli van zonneactiviteit.

Deze cycli zijn gedocumenteerd met behulp van de geregistreerde geschiedenis van zonnevlekken, auroraobservaties, radio-koolstof dateringstechnieken en veranderingen in zonnestraling.

Veranderingen in de zonneactiviteit zijn van invloed op de stroom van elektronen, protonen en alfadeeltjes die door de zon worden uitgestoten en die de zonnewind worden genoemd.

Deze veranderingen zijn waarneembaar in de vorm van aurora’s en meer recentelijk in de verstoring van radiocommunicatie en elektromagnetische apparaten.

Veranderingen in de gemiddelde wereldtemperatuur sinds 1900 zijn veel meer consistent met oscillaties in zonneactiviteit en de gemiddelde hoeveelheid energie die we van de zon ontvangen dan met de exponentiële toename van de uitstoot van fossiele brandstoffen.

De temperatuur op aarde steeg van 1880 tot 1935 toen de kleine ijstijd eindigde. Het daalde van 1935 tot 1980 en steeg van 1980 tot 1990 en is sindsdien gelijk gebleven.

Temperaturen gingen niet continu en dramatisch omhoog om de toenemende CO2-uitstoot te weerspiegelen.

Share.

Comments are closed.

In tegenstelling tot de reguliere media hebben wij geen inkomsten uit advertenties en ook ontvangen wij geen subsidies van de overheid. Om te bestaan zijn wij volledig afhankelijk van de donaties van onze lezers!

Een gulle donatie verzekert dat we ook in 2024 iedereen van het echte nieuws kunnen blijven voorzien!


<< Klik hier om te doneren >>

 

Misschien later