Terwijl de coronavirusepidemie de aandacht van het Amerikaanse volk monopoliseert, maakt de regering van de gelegenheid gebruik om door allerlei beperkende wetgeving te sluipend in te voeren, inclusief een wet die het internet zoals we dat kennen zou kunnen beëindigen.

Internet vermoorden … om de kinderen te redden?

De onheilspellend genoemde EARN IT Act (afkorting van “Eliminating Abusive and Rampant Neglect of Interactive Technologies Act”) die eerder deze maand stilletjes debuteerde in de Senaat is een zorgvuldig vervaardigd wapen om encryptie te vernietigen zonder het expliciet te verbieden, waarschuwen professionals uit de industrie. Hoewel dit specifieke wetsvoorstel alles te maken heeft met het beëindigen van seksuele uitbuiting van kinderen, is de industrie bezorgd dat het hun bedrijfsmodel onhoudbaar zal maken – terwijl het niets doet om kinderen te beschermen. Dat geldt ook voor onafhankelijke mediaproducenten, die vrezen dat hun (in)spraak tot ongewenst wordt verklaard. Het zou in de praktijk artikel 230 rechtsimmuniteit – bescherming tegen aansprakelijkheid voor inhoud van derden – schrappen van elke website die niet voldoet aan een reeks “beste praktijken” die op vrijwillige basis zouden zijn opgelegd door een “commissie” van 19 leden die wordt geleid door de advocaat. Generaal William Barr.

Platforms die ondanks de hardhandige “aanbevelingen” van de commissie van Barr doorgaan met het versleutelen van berichten, kunnen worden opgeheven wegens door gebruikers gegenereerde inhoud, waarvoor zij aansprakelijk worden gesteld met sectie 230 verdwenen. Dit ingenieuze model houdt versleuteling zelf legaal – een cruciale maas in de wet voor overheidsinstanties die vertrouwen op versleutelde berichten om hun eigen geheimen geheim te houden.

EARN IT is de natte droom van een nieuwsgierige overheidsinstantie, maar het maakt meer dan alleen encryptie financieel onmogelijk. Het open concept van “beste praktijken” laat de wetshandhavingsinstanties ruimte voor de Commissie om vergaande regels op te stellen met betrekking tot welke inhoud kan worden overgedragen via de platforms die zij beheren.

EFF sent a letter to the Senate Judiciary Committee explaining how the EARN IT Act violates the First Amendment. https://t.co/446tmQ1Vqu pic.twitter.com/uRyvvujPcy

— EFF (@EFF) March 11, 2020

Dit is niet alleen maar speculatie. Aanwezig op de hoorzitting van de Senaat was de vice-president van het Nationaal Centrum voor vermiste en uitgebuite kinderen, die opriep tot online platforms om alle inhoud te screenen op “beledigende” berichten en wettelijk aansprakelijk te worden gesteld voor aanstootgevende inhoud. Een dergelijk beleid zou het preventief verbieden van vermoedelijke “problematische” gebruikers stimuleren op een schaal die de controversiële beslissing van YouTube om “borderline” -inhoud te schrappen die binnen de regels valt- maar in de buurt komt  van – er positief en tolerant uitzien.

Er staat ook niets in het wetsvoorstel om te voorkomen dat overijverige wetshandhavers de definitie van “beledigende” en bruikbare taal uitbreiden tot politieke opvattingen buiten de mainstream. In Australië en Nieuw-Zeeland zijn vergelijkbare resultaten geboekt, waarvan de regeringen (ook leden van het door de VS geleide inlichtingenconsortium Five Eyes) ook wetten hebben aangenomen die de internetvrijheid ernstig beperken.

Het wetsvoorstel is ingediend door de Republikein Lindsey Graham (South Carolina) en Democraat Richard Blumenthal (Connecticut). Met 52 jaar tussen de regeringen, hebben het paar voldoende crises doorstaan ​​om te weten dat de piek coronavirushysterie het ideale moment was om hun schadelijke bill te introduceren. De pleitbezorgers van de burgerlijke vrijheden die normaal opduiken om zich tegen zulke draconische wetgeving te verzetten, waren in beslag genomen door paniekaankopen van toiletpapier of het kijken naar de groeiende zee van rode inkt die zich in hun voorraadportefeuilles verzamelde. Zelfs de Electronic Frontier Foundation, wiens brood en boter in strijd zijn met wetten zoals EARN IT, heeft pas een week nadat Graham de maatregel in de Senaat had onthuld, haar eigen waarschuwing uitgebracht.

Een kanscrisis

Het was misschien de voormalige stafchef van voormalig president Barack Obama, Rahm Emanuel, die zijn baas adviseerde om “nooit een goede crisis te verspillen”, maar de mantra is door beide partijen omarmd, midden in de coronavirusepidemie zoals altijd. Net zoals de terreuraanslagen van 11 september snel werden bewapend door de regering van George W. Bush om ongekende beperkingen op te leggen aan de Amerikaanse burgerlijke vrijheden in de vorm van de Patriot Act en bijbehorende wetgeving, zo wordt het coronavirus een excuus voor wetgevers van alle niveaus om op hun verlanglijstjes voor de politiestaat te beginnen met het doorstrepen van items, gebruikmakend van de grootste afleiding die het land in bijna twee decennia heeft gezien.

De tweeledige samenwerking is tot bloei gekomen te midden van de crisis, en niet alleen in een poging het gratis internet dat EARN IT vertegenwoordigt, af te sluiten. Terwijl gemiddelde Amerikanen zich zorgen maakten over het al dan niet riskeren van infectie door te gaan stemmen in voorverkiezingen, gaven wetgevers stilletjes een uitbreiding door aan enkele van de meest opdringerige NSA-bewakingsprogramma’s, waarbij ze het initiatief als een overwinning voor privacy trompetteren terwijl ze hoopten dat niemand dichterbij zou kijken. Hoewel het wetsvoorstel naar verluidt maanden in beslag nam, was het besluit om het slechts vier dagen voordat de controversiële bepalingen zouden vervallen, in stemming te brengen, voorzien van meer dan een vleugje misleiding.

En terwijl de Trump-regering en zelfs de media die tegen hem zijn, China veroordelen voor ‘misbruik van macht’, heeft diezelfde regering samengewerkt met een ‘breed scala aan technologiebedrijven’, die samenwerken aan een programma dat locatiegegevens van telefoons van Amerikanen zou gebruiken om het coronavirus te “bestrijden”, zoals een artikel in de Washington Post beschrijft. Blijkbaar verloor het idee om burgers op afstand te volgen via hun telefoons om ervoor te zorgen dat ze de quarantaine niet doorbreken, zijn totalitaire glans toen het de Stille Oceaan overstak.

Terwijl de anonieme bronnen die door WaPo worden geciteerd herhaaldelijk volhouden dat het project “niet probeert een database met de verblijfplaats van Amerikanen te verzamelen en te onderhouden”, geeft de betrokkenheid van Google, die momenteel een coronavirus-testwebsite bouwde die afgelopen weekend debuteerde in een nationaal systeem dat gebruikers vereist om een ID te maken (of het Google-account te gebruiken dat ze voor al het andere gebruiken) – een hint dat het zoiets zou kunnen worden.

Wees voorzichtig met wat je wenst

Army trucks deployed in #Paris suburb as #France goes on #coronavirus lockdown pic.twitter.com/ncUC2YmRsr

— Ruptly (@Ruptly) March 17, 2020

Ondertussen zijn sociale-mediaplatforms de thuisbasis van de merkwaardige aanblik van Amerikanen die oproepen tot meer politiestaat, waardoor strikte controle wordt verward met competent management. Hashtags zoals #ShutdownNYC en #LockdownLA van stadsbewoners die in paniek raken bij de gedachte dat hun buren misschien het virus verspreiden, zijn het product van een 24/7 nieuwscyclus van angst, de noodzakelijke brandstof voor de crisismentaliteit die wetgevers in staat heeft gesteld weg te komen met zoveel. Men kan er zeker op wijzen dat de hardhandige noodmaatregelen van China (en Italië en Frankrijk), de burgers tot hun huis beperken en (in het meest extreme geval) tanks door de straten sturen, levens redden. Helaas voor Amerikanen worden politiestaten die tijdens een crisis zijn aangenomen vrijwel nooit opgegeven – en nooit zonder strijd. Wanneer het land deze crisis doormaakt, zullen de mensen opnieuw een lange, zware strijd moeten voeren als ze hopen hun verloren burgerlijke vrijheden terug te krijgen.

Bronnen:

RT