Ik blijf verbijsterd door degenen die er niet toe kunnen geven dat Zweden een relatief verstandig beleid heeft gevoerd met betrekking tot Covid-19, terwijl de reactie van zoveel andere landen autoritair en eerlijk gezegd losgeslagen was. Het idee om miljoenen perfect gezonde mensen in quarantaine te plaatsen en hen ervan te weerhouden normale, gezonde dingen te doen, is iets dat in het verleden kennelijk nooit bij nationale leiders is opgekomen, of tenminste, als ze dat wel deden, vermoedelijk hebben ze het nooit uit angst voor opstand aangenomen.

Geen angst vandaag. Het is gewoon verbluffend om te zien hoeveel mensen niet alleen de onvermijdelijke vernietiging van de economie en de inperking van de burgerlijke vrijheden zijn gaan accepteren als een prijs die de moeite waard is om te betalen voor een ziekte die op ongeveer hetzelfde niveau heeft als een slecht griepseizoen in termen van het aantal doden, maar zijn eigenlijk cheerleaders geworden voor het gigantische sociale experiment dat hen wordt aangedaan. Het doet me denken aan de huiveringwekkende en ontmoedigende zin aan het eind van 1984: ‘Hij hield van Big Brother.’ Tegenwoordig, om redenen die mij helemaal niet duidelijk zijn, lijken velen “Van Lockdown te houden” – dat wil zeggen, ze lijken het absoluut prima te vinden dat hun vrijheden van hen worden weggenomen; absoluut prima met het recht om legaal werk van hen te ontnemen; en absoluut prima met het recht om normale, gezonde dingen te doen die hen worden ontnomen. Als iemand een verklaring heeft, laat het me dan weten.

Maar het wordt erger. Ze lijken niet alleen perfect bereid te zijn om met deze dingen mee te gaan, maar ze lijken zich volkomen onbewust en zelfs apathisch voor het economische treinwrak dat op hun pad komt vanwege het beleid dat ze steunen. Waarom? Wat zal hen uit die apathie en zelfgenoegzaamheid halen? Zal het zijn wanneer ze horen over de werkloosheidsniveaus uit het tijdperk van de Grote Depressie die op ons afkomen? Nee! Zelfs dat doet het niet. De onderstaande grafiek is een van de meest angstaanjagende die ik ooit heb gezien en laat zien dat de werkloosheid in de VS in slechts zeven weken tijd met meer dan 30.000.000 stijgt tot niveaus die sinds de jaren dertig niet meer zijn waargenomen. En toch, als ik het laat zien, verwerpen velen het luchtig met een schouderophalen alsof het niet relevant is. Misschien is het alleen als ze hun eigen baan verliezen en de huur niet kunnen betalen of geen spullen in de winkels kunnen krijgen zoals vroeger, dan zal het thuiskomen! Wie weet?

Als je zulke mensen probeert te laten zien dat het niet zo hoeft te zijn, door het VK te vergelijken met Zweden, of Zweden met andere landen, of Zweden met wat het Imperial College-model had kunnen voorspellen, verwerpen ze het of worden ze boos of negeren het. Het is een gedachte die ze niet willen vermaken, vermoedelijk omdat ze zichzelf er sterk van hebben overtuigd dat “lockdown” het enige beleid is dat mogelijk kan werken, en alle gegevens die aantonen dat dit niet het geval is, moeten onjuist zijn of genegeerd worden (voor degenen die een echte expert willen zien, ontkrachten het idee dat lockdown noodzakelijk was of nodig is, raad ik dit interview met professor Knut Wittkowski aan).

Ondanks dat ik de gegevens een aantal weken heb bestudeerd, heb ik nog geen waarneembaar bewijs gevonden dat het Zweedse beleid dat land heeft geschaad op een manier zoals de doemdenkers voorspelden. Even belangrijk is dat ik geen waarneembaar bewijs heb kunnen vinden dat het vernietigen van uw economie en het vernietigen van burgerlijke vrijheden – en dat is het beleid van “lockdown” – noodzakelijk was.

De onderstaande grafiek toont bijvoorbeeld twee landen met een heel ander beleid – Zweden en het VK – door dagelijkse sterfgevallen per miljoen inwoners (merk op, de Britse cijfers zijn enigszins scheef op 29 april, aangezien de regering besloot om sterfgevallen in verpleeghuizen te tellen op die dag ((buitengewoon dat deze eerder werden gemist)) Wat feitelijk duidelijk is, is dat Zweden het in feite beter heeft gedaan dan het VK, met een totaal aantal geregistreerde sterfgevallen van 256,6 per miljoen, vergeleken met 419,1 per miljoen voor het VK, zoals op 3 mei:

Of we kunnen kijken naar wekelijks geregistreerde sterfgevallen voor 13 Europese landen, plus de VS. Interessant is dat in alle gevallen (behalve het VK vanwege die piek in het verzorgingshuis op 29 april) het aantal sterfgevallen nu duidelijk afneemt en – naar het schijnt – begint uit te putten – inclusief Zweden:

Of hier is een cumulatieve manier om naar dezelfde gegevens te kijken:

Wat me echter is opgevallen, is dat hoe meer Zweedse figuren er niet in zijn geslaagd om de stratosfeer in te schieten, hoe meer sommige mensen hun tanden hebben geslepen, erin graven en beweren dat omdat de Zweedse sterftecijfers slechter zijn dan die van Denemarken, Finland en Noorwegen, dit op de een of andere manier het punt bewijst dat ze het enorm verprutst hebben. Doet het dat? Hier is een andere manier om ernaar te kijken.

Vandaag telt het land slechts 2.700 doden. Dit is:
Ongeveer 265,62 sterfgevallen per miljoen inwoners
Ongeveer 0,0265% van hun gehele bevolking.

Dit komt niet eens in de buurt van wat de doemdenkers voorspelden. Mijn eigen zeer conservatieve schatting van wat het model van het Imperial College voor hen had kunnen voorspellen, kwam volgens de genomen maatregelen uit op ongeveer 32.500 doden (ongeveer 3.250 doden per miljoen). Een studie uitgevoerd door de Zweedse universiteit van Uppsala in april paste het Imperial College-model echter toe op Zweden en kwam met veel grotere aantallen dan mijn conservatieve schatting. Volgens hun prognoses, als Zweden zijn huidige reactie voortzet:

Kort na 1 mei zouden er 40.000 doden vallen
Dit zou tegen juni blijven stijgen tot bijna 100.000 doden.

Maar laat me je er nogmaals aan herinneren: tot nu toe heeft Zweden iets minder dan 2700 doden gehad en zijn we nu 1 mei gepasseerd. Dat zijn vele ordes van grootte lager dan wat het Imperial College-model ervoor zou hebben voorspeld.

Ik denk dat we veilig kunnen zeggen (als we het niet al wisten) dat het Imperial College-model de sterfgevallen door Covid-19 met een enorme marge overschatte. Een beetje zoals hun schattingen voor de gekkekoeienziekte. En Mexicaanse griep. En H5N1 vogelgriep. Misschien is de vraag die we ons moeten stellen of iemand op de hoogte is van een geval waarin het team van Neil Ferguson hun voorspellingen juist heeft – of in ieder geval binnen een paar tienduizenden?

En toch is het zo: niet alleen is het draconische beleid van de Britse regering gebaseerd op deze onjuiste voorspellingen, maar velen hebben deze draconische maatregelen genomen op basis van gebrekkige zogenaamde wetenschap zoals eenden in het water. Ik vind het buitengewoon. Ik zou graag willen weten waarom. Iemand?

Bronnen:

The Blogmire