Een Australische milieugroep heeft nanotechnologie in meerdere populaire food items in Australië’s voedselvoorziening gevonden.

Ondanks de Food Standards Agency (FSANZ) eerdere ontkenning dat nanotechnologie werd gebruikt in voedsel, teste de milieugroep Friends of the Earth voedingsproducten van populaire merken zoals Mars, Nestlé, Woolworths white source, en vele anderen, en vond nanodeeltjes in 14 ervan.

Smh.com.au meldt:

“FSANZ bleef maar zeggen dat er geen bewijs voor was, we zijn niet van plan om testen te doen. Maar alle 14 monsters kwamen positief terug, met vermelding van wijdverbreid gebruik van nanodeeltjes in voedingsmiddelen in Australië “, zei de opkomende tech campagnevoerder van de groep, Jeremy Tager.

“Iedereen zou willen denken voedsel wordt getoetst om veilig te zijn voordat het in de schappen van de supermarkt staat. FSANZ voert een levend experiment uit met mensen. Ze heeft onvergeeflijk gefaald in haar rol als toezichthouder. ”

Een menselijke haar is ongeveer 100.000 nanometer breed. Nanodeeltjes zijn kenmerkend minder dan 100 nanometer en worden gebruikt om de houdbaarheid te rekken en voor verbetering van de textuur van voedsel.

Er is geen sluitend bewijs dat nano-titanium dioxide, wat witter maakt en lichter, en nano-silica, wat in koeken voorkomt, volledig veilig zijn om te eten. Het is aangetoond dat het interfereert met het immuunsysteem en celschade veroorzaakt.

De lab test van de 14 supermarkt goederen, waaronder ook Eclipse pepermuntjes, Oud El Paso taco mix en Moccona Cappuccino, werd uitgevoerd door een wereld-klasse nanotechnologie onderzoeksfaciliteit aan de Arizona State University.

De Food Standards codevereist niet dat nanodeeltjes moeten worden vermeld op de etikettering. Nano-titanium dioxide (E171) kan eenvoudig worden beschreven als het conventionele type en formaat als “Colour (171)”. Nano-silica (E551) kan worden vermeld als de conventionele versie en als “Antiklontermiddel (551)”.

FSANZ vertelde Fairfax Media zij geen gezondheidseffecten heeft geconstateert in verband met de consumptie van de twee soorten nanodeeltjes.

“Als FSANZ zich bewust werd van een potentieel onveilig voedsel of ingrediënt, zouden we een risicobeoordeling uitvoeren en passende controlemaatregelen aanbevelen,” aldus een woordvoerder. “Zij is van mening dat de huidige risicobeoordeling een kader is en over het algemeen voldoende om de veiligheid van nieuwe of nieuwe materialen op nanoschaal te beoordelen.”

Maar Professor Thomas Faunce, van het Australische College of Law en College of Medicine National University, zei dat de Friends of the Earth’s onderzoek de veiligheid claims van de FSANZ ontmaskerde als “een schijnvertoning, een leugen”.

Hij zei dat op zijn minst ondernemingen moeten worden verplicht om nanodeeltjes op de etikettering van levensmiddelen te vermelden, zodat het winkelend publiek een weloverwogen keuze kan maken, net als in de Europese Unie.

‘Dit zijn geen natuurlijke nanodeeltjes. Cellulaire studies tonen aan dat titaandioxide en silica nanodeeltjes DNA kan beschadigen, en het lijkt erop dat ze een nadelige invloed hebben op het immuunsysteem van ratten in experimenten, ” zei hij.

“De jury is nog steeds niet uit. Er is absoluut geen twijfel over dat we geen sluitend bewijs hebben dat ze veilig zijn.”
Woolworths zei dat al haar merkproducten zich confirmeren aan de Australische voedselveiligheidseisen. Men ging niet specifiek in op vragen over het mogelijke gebruik van de nano-titaandioxide en nano-silica.

“Waar we additieven gebruiken, zijn deze toegestaan voor gebruik door de Food Standards Code”, aldus een woordvoerder.
Wereldwijde voedsel en zoetwaren gigant Mars beantwoorde ook geen vragen over het mogelijke gebruik van de nanodeeltjes.

Nestle zei dat het geen synthetische nanodeeltjes toevoegt aan haar producten.

Bron