Een nieuw rapport van het Oxford Committee for Famine Relief heeft onthuld dat de economische recessie in de nasleep van de wereldwijde lockdown van Covid-19 voorbij is. Dat wil zeggen, het is voorbij voor de rijke elite, die zich in recordtijd van hun financiële verliezen hebben hersteld. Helaas stelt het rapport dat miljarden mensen wereldwijd de pijn van de verwoestende economische gevolgen nog meer dan een decennium zullen blijven voelen.

Het Oxfam-rapport, getiteld “The Inequality Virus”, werd gepubliceerd op de eerste dag van de agenda van het World Economic Forum in Davos. Het illustreert het schrille contrast van de ongelijkheid in rijkdom tussen de mondiale elite en het gemiddelde individu; aangezien het aangeeft dat Covid-19 het potentieel heeft om de economische ongelijkheid in bijna elk land tegelijkertijd te vergroten.

Het rapport stelt: “Toenemende ongelijkheid betekent dat het minstens 14 keer langer kan duren voordat het aantal mensen dat in armoede leeft, terugkeert naar pre-pandemische niveaus”

“Uit een nieuw wereldwijd onderzoek onder 295 economen uit 79 landen, in opdracht van Oxfam, blijkt dat 87 procent van de respondenten, waaronder Jeffrey Sachs, Jayati Ghosh en Gabriel Zucman, een ‘toename’ of zelfs een ‘grote toename’ van de inkomensongelijkheid in hun land verwacht. als gevolg van de pandemie.

Het rapport van Oxfam laat zien hoe het gemanipuleerde economische systeem een ​​superrijke elite in staat stelt rijkdom te vergaren midden in de ergste recessie sinds de Grote Depressie, terwijl miljarden mensen worstelen om rond te komen. Het laat zien hoe de pandemie de langdurige economische, raciale en genderkloven verdiept.”

De uitvoerend directeur van Oxfam International, Gabriela Bucher, verklaarde:

“We zullen getuige zijn van de grootste toename van ongelijkheid sinds het begin van de archieven. De diepe kloof tussen arm en rijk blijkt net zo dodelijk als het virus. ”

“Vervuilde economieën leiden rijkdom naar een rijke elite die de pandemie in luxe verdrijft, terwijl degenen aan de frontlinie van de pandemie – winkelmedewerkers, gezondheidswerkers en marktkooplui – moeite hebben om de rekeningen te betalen en voedsel op tafel te zetten. .

“Vrouwen en gemarginaliseerde raciale en etnische groepen worden het zwaarst getroffen door deze crisis. Ze worden eerder in armoede geduwd, hebben meer kans om honger te lijden en worden eerder uitgesloten van gezondheidszorg. ”

Ze voegde eraan toe: ‘Extreme ongelijkheid is niet onvermijdelijk, maar een beleidskeuze. Overheden over de hele wereld moeten deze kans aangrijpen om meer gelijkwaardige, inclusievere economieën op te bouwen die een einde maken aan armoede en de planeet beschermen. ”

Dit laatste rapport komt op het hoogtepunt van wat het slechtste jaar was voor de wereldeconomie in bijna een eeuw. Maar het is nodig om uit te werken, de insinuatie dat “Covid-19” zelf de enige oorzaak hiervan is, mist het doel. Men moet begrijpen dat de belangrijkste factor achter deze onnoemelijke hoeveelheden sociaaleconomische strijd niet direct het gevolg is van een virus met een herstelpercentage van ongeveer 99,75% +. Of datgene waarvan 99,6% van de geïnfecteerden in een milde toestand verkeert – maar eerder het gebrekkige overheidsbeleid van wereldwijde lockdowns.

Het is de beslissing van regeringen over de hele wereld geweest om moedwillige roekeloze overgave te betrachten om de wereldmarkt tot stilstand te brengen. En met een consensus over wat? Defecte computercodering? Zoals velen tijdens deze crisis uitvoerig hebben behandeld, heeft het beleid voor regeringen over de hele wereld om uitgebreide lockdown-mandaten in te stellen absoluut geen wetenschappelijke basis.

Begin mei, voor het eerst gerapporteerd door The Telegraph, onthulden onafhankelijke data-analisten dat de pandemische projectiemodellen van het Imperial College volkomen onnauwkeurig waren. Het waren deze modellen, ontworpen door professor Neil Ferguson, die werden gebruikt als rechtvaardiging om wereldwijde lockdowns te beginnen. Maar toen dit baanbrekende nieuws aan het licht kwam, kreeg het bijna geen aandacht van de reguliere media. Analisten toonden aan dat de modellen van Ferguson verschillende wiskundige fouten bevatten en op verouderde software werden uitgevoerd. Vooraanstaande experts die het hebben onderzocht, zeggen dat het “de meest verwoestende softwarefout aller tijden” zou kunnen zijn. Ze noemden het “totaal onleesbaar” en “een buggy-puinhoop waardoor je in de privé-industrie zou worden ontslagen” en wiens benadering “de algemeen aanvaarde computerwetenschappelijke principes negeert”.

Uiteindelijk werd Ferguson zelf gedwongen zijn functie aan het Imperial College of London neer te leggen wegens het breken van lockdown-protocollen. Deze man had zo weinig vertrouwen in de nauwkeurigheid van zijn eigen modellen dat hij zich helemaal op zijn gemak voelde bij het negeren van zijn eigen gegevens – met verder onderzoek waaruit bleek dat hij dit al bewezen heeft. Desondanks hebben regeringen over de hele wereld deze modellen haastig aanvaard zonder eerst te overwegen of ze een onafhankelijke peer review zouden moeten ondergaan. De keuze werd gemaakt om beleidsbeslissingen te baseren die mogelijk de geschiedenis van onze planeet zoals we die kennen op blind vertrouwen kunnen baseren.

Ondanks deze ongelooflijke onthullingen bleef de staat doorgaan met het ontnemen van burgerlijke vrijheden en economieën. Met meerdere onderzoeken sinds ze zijn ingediend door gerespecteerde academici en experts – experts die grotendeels zijn genegeerd door bedrijfsmedia – die keer op keer aantonen dat de gegevens geen enkel bewijs vormen dat lockdowns überhaupt effectief waren.

Facebook heeft ons een schaduwban gegeven. Klik hier om ons te volgen op Telegram zodat u dagelijks onze nieuwste artikelen te zien krijgt!

Helaas gaat de ondoelmatigheid van dit beleid niet zonder eigen harde gevolgen.

Het is uitvoerig gedocumenteerd door velen, waaronder The Free Thought Project-bijdrager Gavin Nascimento, de uitgebreide dodelijke effecten die lockdown-beleid op de samenleving kan hebben. In zijn recente documentaire Panic Profit & Power illustreert Gavin dit bewijs nauwgezet tot vervelens toe, terwijl hij meerdere drogredenen die door het verhaal van de gevestigde orde worden bestendigd, onder de loep neemt.

Met betrekking tot de economische toestand zijn de gevolgen inderdaad verschrikkelijk. Naast het Oxfam-rapport zijn er twee recente rapporten vrijgegeven van afdelingen binnen de Verenigde Naties die deze gevoelens bevestigen. De eerste, uitgebracht op dezelfde dag als het Oxfam-rapport, was van de Internationale Arbeidsorganisatie. Hun nieuwe studie gaf aan dat meer dan 255 miljoen voltijdbanen verloren waren gegaan als gevolg van de huidige crisis. Laat zien dat het wereldwijde arbeidsinkomen in 2020 met naar schatting $ 3,7 triljoen is gedaald, of 4,4% van het wereldwijde bruto binnenlands product (bbp) van 2019.

In een gesprek met Al Jazeera zei Sher Verick, hoofd van de IAO-eenheid Werkgelegenheidsstrategieën: “Vorig jaar was er een banencrisis van ongekende omvang – ongeveer vier keer zo groot als wat er gebeurde tijdens de wereldwijde financiële crisis” (van 2008/09). Door te waarschuwen dat deze fiscale gevolgen zouden kunnen resulteren in een “verloren lockdown-generatie”, zei Verick, “zijn de inkomensverliezen relatief groot voor vrouwen, jongeren, laaggeschoolden en zelfstandigen”. Ontdekken dat deze specifieke groepen het grootste risico lopen op economische tegenspoed op de lange termijn. “Veel jonge mensen zijn inactief geworden of zijn uit de beroepsbevolking gevallen omdat ze tijdens de crisis in bedwang werden gehouden en niet in staat waren om werk te zoeken”, zei Verick.

De tweede VN-studie, gepubliceerd in december 2020, werd uitgevoerd door het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties. Het waarschuwde dat de wereld op een langdurig traject te maken zou kunnen krijgen met een “scenario met grote schade” waarin meer dan 1 miljard mensen tegen 2030 in extreme armoede zouden kunnen worden geduwd. Anticiperend dat 80 procent van de door pandemie veroorzaakte economische crisis meer dan tien jaar zou aanhouden. De beheerder van UNDP, Achim Steiner, zegt: “Zoals dit nieuwe armoedeonderzoek benadrukt, is de Covid-19-pandemie een omslagpunt, en de keuzes die leiders nu nemen, kunnen de wereld in heel andere richtingen brengen.”

De conclusie van het rapport geeft aan dat wereldleiders doortastend moeten optreden om de reeds aangerichte schade ongedaan te maken.

Dit zijn echter slechts enkele van de litanie van rapporten die waarschuwen voor de economische verwoesting die dit beleid de wereld heeft aangericht. Een beoordeling van het Institute of International Finance had ook aangegeven dat tegen het einde van 2020 de wereldwijde schuld omhoog zou schieten tot een ongekende $ 277 triljoen, terwijl de schuld in geavanceerde landen in het vierde kwartaal 432% boven het bbp zou stijgen. Wat het deed. Bijna de helft hiervan werd gedaan in de Verenigde Staten, die enkele van ‘s werelds duurste covid-hulppakketten hebben uitgevaardigd.

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) heeft eerder verklaard dat de toegebrachte economische schade op weg is om 30 jaar vooruitgang in de strijd tegen wereldwijde armoede volledig uit te wissen.

Bovendien heeft de directeur van het VN-Wereldvoedselprogramma in april 2020 een verklaring afgegeven aan de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties waarin hij waarschuwde voor wat hij typeerde als een wereldwijde humanitaire catastrofe. WFP-directeur David Beasley verklaarde openhartig;

“Dit klinkt echt schokkend, maar laat me je de cijfers geven: 821 miljoen mensen gaan elke nacht hongerig naar bed over de hele wereld, chronisch hongerig, en zoals het nieuwe Global Report on Food Crisis dat vandaag wordt gepubliceerd laat zien, zijn er nog eens 135 miljoen mensen geconfronteerd met crisisniveaus van honger of erger. Dat betekent dat 135 miljoen mensen op aarde naar de rand van de hongerdood marcheren. Maar nu laat de analyse van het Wereldvoedselprogramma zien dat, als gevolg van het Coronavirus, tegen het einde van 2020 nog eens 130 miljoen mensen op de rand van de hongerdood zouden kunnen worden geduwd. Dat zijn in totaal 265 miljoen mensen. ”

Tegen die tijd begonnen de effecten al zijn lelijke kop op te steken en gingen ze door toen er vroege berichten opdoken over opstanden in Chili, massale hongersnood in India, en later, terwijl kilometerslange voedsellijnen overal in Amerika opdoken. Terwijl dit gebeurde, verhoogden politici gestaag pandemische beperkingen, voortdurend pronkend met hun wetteloosheid en ze zelf negerend – en belichaamden ze de eeuwenoude bewering van het megalomane verleden: regels voor u, maar niet voor mij.

Ondertussen werd er een rapport gepubliceerd door het National Bureau of Economic Research dat aangeeft dat meer dan 900.000 Amerikaanse burgers zouden kunnen omkomen als gevolg van lockdown-beleid. Een artikel van de Foundation for Economic Education (FEE) zei over het onderzoek: “De onderzoekers noemen met name werkloosheidspieken door lockdowns en andere overheidsbeperkingen die twee tot vijf keer groter waren dan typische werkloosheidsschokken”

“Toch hoeven de bevindingen niet verrassend te zijn. De stijgende werkloosheid is al lang gecorreleerd met hogere sterftecijfers. Een studie uit 1979 concludeerde dat voor elke toename van de werkloosheid met 10 procent het sterftecijfer met 1,2 procent toenam. Om deze reden hebben sociale wetenschappers lang betoogd dat werkgelegenheid en economische groei essentiële componenten zijn van een gezonde samenleving. ” Vervolgens werden meerdere eerdere academische studies aangehaald die illustreren hoe werkloosheid een onevenredig negatieve invloed heeft op de mentale en fysieke gezondheid van mensen.

De groeiende trend van economische verwoesting, gefaciliteerd door de grillen van deze gewetenloze corporate stromannen die we wereldleiders noemen, is duidelijk. En alsof ze nog verder zout in de wond willen wrijven, hebben financiële machten zoals JPMorgan te midden van deze travestie openlijk opgeschept dat meer lockdowns en rampen alleen maar ten goede zouden komen aan de ultrarijke roofdierklasse. De elite heeft nu al een zegen van rijkdomconsolidatie gezien terwijl hun monopolies gedijen in de vernietiging. Zoals TFTP in oktober meldde, hadden ze dankzij de pandemie al genoten van een nettowaarde van $ 10 triljoen.

De duidelijke en huidige financiële consequenties zijn voorbeeldig genoeg. Terwijl de feiten voortduren, geeft een objectieve analyse van het bewijs aan dat ze de planeet in een dystopie hebben gebracht, terwijl de roofbaronnen hun schatkist tot de rand proppen en de gemiddelde burger zonder geld en honger achterlaten.

Bronnen: Waking Times