Luister naar dit Artikel

Inmiddels weten velen van ons over de destructieve aard van het oogsten van palmolie. Naarmate elk jaar voorbijgaat, worden ongeveer 6.000 orang-oetans gedood als direct gevolg van ontbossing voor palmolie. Volgens The Orangutan Project worden elk uur 300 voetbalvelden met kostbaar overgebleven bos in Zuidoost-Azië de grond in geploegd om plaats te maken voor palmolieplantages.

Het maken van palmolie is populair in de voedingsindustrie omdat het een goedkope olie is die in veel bewerkte producten kan worden gebruikt. Hoewel de kosten in de schappen misschien goedkoop zijn, zijn de kosten voor dieren in het wild en het milieu dat niet, maar het lijkt erop dat dat niet de zorg in de samenleving is, omdat we werken op een manier waarop elk individueel of individueel bedrijf op zoek is naar kapitaal op de markt zonder rekening te houden met de kosten van onze collectieve acties.

Orang-oetans en andere dieren worden uit hun habitat gedwongen als gevolg van deze menselijke actie en het lijkt erop dat het tijd is om niet alleen te gaan nadenken over onze keuzes als consumenten, maar ook over hoe onze systemen en infrastructuren zijn ontworpen om dit soort acties mogelijk te maken.

Een videoclip opgenomen in 2013 maar uitgebracht in 2018 brengt alle observatie en emotionele connectie die nodig is om te zien hoe groot een probleem dit is geworden voor onze natuurvrienden. De clip verkregen door International Animal Rescue maakte beelden van een orang-oetan die zijn huis probeerde te verdedigen tegen houthakkers.

De korte clip toont een orang-oetan die naar een bulldozer loopt die zijn habitat in het Sungai Putri-bos in Borneo, Indonesië vernietigt. Nadat hij de emmer van de machine heeft neergeslagen, probeert hij verwoed te ontsnappen.

De organisatie schreef op Facebook:

“Deze wanhopige orang-oetan zoekt verwoed zijn toevlucht tot de vernietigende kracht van de bulldozer; een machine die al het andere om hem heen al heeft gedecimeerd. ”

Je zou kunnen zeggen dat er goed nieuws was voor de orang-oetan omdat deze werd gered door de dierenwelzijnsgroep. Maar zijn huis, net als de huizen van velen zoals hij, werden vernietigd.

Dit is nog een ander voorbeeld van hoe mensen verantwoordelijk zijn voor de enorme hoeveelheid lijden die in onze wereld plaatsvindt. We zijn getuige van een tijd waarin het uitsnijden van dierlijke producten in onze voeding en kledingkeuzes steeds populairder wordt vanwege het toenemende bewustzijn over hoe onze onnodige acties anderen laten lijden.

Dit toont een verschuiving in algemeen collectief bewustzijn dat de mensheid weer in verbinding brengt met de natuur en haar omgeving. De waarheid is, en je zou kunnen zeggen dat dit mijn mening is, hoewel het voor mij een diep gevoel is, wanneer de mensheid echt in contact staat met zichzelf, het onnodig doden van dieren en het milieu gewoon niet logisch is om eraan deel te nemen. Geen overtuigingen, ethiek of moraliteit die nodig is om die waarheid te voelen.