Luister naar dit Artikel

Archeologen hebben drie oude skeletten in Kroatië opgegraven – en twee daarvan hadden puntige, kunstmatig vervormde schedels.

Elk van die schedels was in een andere vorm versmolten, mogelijk als een manier om te laten zien dat ze tot een specifieke culturele groep behoorden.

Kunstmatige schedelvervorming is in verschillende delen van de wereld toegepast, van Eurazië en Afrika tot Zuid-Amerika. Het is de praktijk om de schedel van een persoon te vormen – zoals door het gebruik van strakke hoofdtooien, verbanden of stijve gereedschappen – terwijl de schedelbotten nog in de kinderschoenen kneedbaar zijn.

Oude culturen hadden verschillende redenen voor de praktijk, van het aangeven van sociale status tot het creëren van wat zij dachten dat een mooiere schedel was. De vroegst bekende instantie van deze praktijk vond 12.000 jaar geleden plaats in het oude China, maar het is onduidelijk of de praktijk zich daar verspreidde of onafhankelijk opkwam in verschillende delen van de wereld, volgens een eerder Live Science-rapport.

In dit geval vonden archeologen deze drie skeletten in een grafkuil in de archeologische vindplaats Hermanov vinograd in Kroatië in 2013. Tussen 2014 en 2017 analyseerden ze de skeletten met behulp van verschillende methoden, waaronder DNA-analyse en radiografische beeldvorming – een methode waarbij straling wordt gebruikt om de binnenkant van een object zoals een schedel te bekijken

.

Uit hun analyse bleek dat de skeletten allemaal mannen waren die tussen 12 en 16 jaar oud waren. Ze vertoonden allemaal bewijs van ondervoeding, maar dat is niet noodzakelijkerwijs hoe ze stierven. Ze hadden ‘een soort ziekte kunnen hebben die hen snel doodde en geen sporen op hun botten achterliet’, zoals pest, zei senior auteur Mario Novak, een bio-archeoloog aan het Instituut voor antropologisch onderzoek in Zagreb, Kroatië.

De archeologen vonden geen artefacten die de sociale status van de jongens konden onthullen, zei Novak.

Analyse onthulde ook dat de drie hadden geleefd tussen 415 en 560 na Christus, een tijd die overeenkomt met de Grote Migratieperiode, die “een zeer turbulente periode in de geschiedenis van Europa is”, vertelde Novak Live Science. Direct na de val van het Romeinse rijk begonnen geheel nieuwe bevolkingsgroepen en culturen in Europa aan te komen en de basis te vormen voor moderne Europese naties. “Met andere woorden, deze periode heeft de basis gelegd voor Europa zoals we het vandaag kennen”, zei Novak.

Inderdaad, DNA-analyse van het oude trio onthulde dat een van hen een West-Euraziatische afkomst had, een andere een oosterse afkomst en de derde een Oost-Aziatische afkomst.

De jongen die van bijna-oosterse afkomst was, had een cirkelvormig rechtopstaande schedelvervorming, wat betekent dat het frontale bot achter het voorhoofd plat was en de schedelhoogte “aanzienlijk was toegenomen”, zei Novak. De jongen die waarschijnlijk uit West-Eurazië kwam, had geen schedelvervorming, en de jongen met Oost-Aziatische afkomst had een schedel met een “schuine” vervorming, wat betekent dat de schedel schuin naar boven langwerpig was verlengd.

“We stellen voor dat verschillende soorten schedelvervorming in Europa werden gebruikt als visuele indicator van associatie met een bepaalde culturele groep,” zei Novak. Tot nu toe is het onduidelijk tot welke culturele groepen ze behoorden, hoewel de Oost-Aziatische jongen een Hun had kunnen zijn.

Nu hopen Novak en zijn team meer voorbeelden van schedelvervorming uit Europa te vinden om dit fenomeen op grotere schaal te begrijpen.

De bevindingen zijn gisteren (21 augustus) gepubliceerd in het tijdschrift PLOS One.

Bronnen:

Live Science