Een nieuw rapport van de Bank of International Settlements schat dat tot 90% van de nationale centrale banken zich op zijn minst in de planningsfase bevinden voor het lanceren van een digitale valuta van de centrale bank (CBDC):

Negen van de tien centrale banken onderzoeken digitale valuta’s van de centrale bank (CBDC’s), en meer dan de helft ontwikkelt deze nu of voert concrete experimenten uit. Met name het werk aan CBDC’s voor de detailhandel is naar een meer gevorderd stadium verplaatst

Dit weerspiegelt een rapport van maart van het IMF, dat beweerde dat meer dan honderd landen op zijn minst in de planningsfase zijn om hun eigen CBDC vrij te geven.

U kunt het volledige IMF-rapport hier lezen, of een samenvatting gepubliceerd door Bloomberg hier.

Het lijkt erop dat programma’s van door de overheid uitgegeven digitaal geld sinds ten minste 2020 over de hele wereld aan kracht winnen, en blijkbaar bestaan ​​ze nu in meer dan de helft van de landen op de planeet.

De nieuwste daarvan – Brazilië en Namibië – maakten hun plannen pas vorige maand bekend.

Zoals met alle globalistische agenda’s, maakt het streven naar CBDC’s altijd deel uit van “het huidige ding”.

Ten eerste was het een reactie op Covid. Dan kunnen ze ons helpen de klimaatverandering een halt toe te roepen. Dan zijn ze een reactie op de oorlog in Oekraïne.

Met behulp van die methode zijn ze overgegaan van een nauwelijks besproken randidee naar reguliere berichtgeving en 90% van de wereld probeert ze uit, allemaal binnen een tijdsbestek van een paar jaar (zoals we hadden voorspeld)

Interessant is dat, terwijl er steeds meer over CBDC’s wordt gesproken, er één specifiek kenmerk is waar steeds minder over wordt gesproken: programmeerbaarheid.

Vaste lezers zullen met dit concept meer dan bekend zijn – we hebben het in detail besproken in onze eerdere artikelen over CBDCS.

Voor de nieuwe lezers: programmeerbaarheid is een hypothetisch kenmerk van digitale valuta waarmee de uitgever limieten en controles over het gebruik ervan kan instellen.

In wezen zou elke CBDC de staat, de centrale bank of het bedrijf dat het geld als loon uitgeeft de macht geven om te bepalen hoe en waar het geld wordt uitgegeven.

Elke CBDC komt neer op potentiële controle van een derde partij over uw geld.

Zo simpel is het

Dit heeft enorme gevolgen voor het idee van individuele vrijheid. Gezien hoe de afgelopen twee jaar zijn verlopen, is het helemaal niet moeilijk voor te stellen hoe een dergelijk systeem zou kunnen worden misbruikt.

Het stopzetten van betalingen om “de NHS te beschermen”, het opwaarderen van lonen om “klimaatverandering tegen te gaan” of individuele financiële sancties omdat u niet bent gevaccineerd.

Je hoeft niet verder terug te kijken dan het protest van Canadese vrachtwagenchauffeurs om te zien dat een staat degenen die hun onenigheid uiten, financieel onpersoonlijk maakt. Een CBDC zou dat proces zowel voor de staat gemakkelijker maken om af te dwingen als voor een individu moeilijker om te vermijden.

Het is duidelijk het grootste ethische en maatschappelijke probleem in elk mogelijk systeem van digitale valuta.

En toch bespreken noch het BIS-rapport, noch het IMF-rapport, noch de samenvatting van Bloomberg het idee van “programmeerbaarheid” in enig detail. Het woord wordt precies één keer gebruikt in alle drie de documenten, en ze leggen nooit uit wat het eigenlijk betekent

Programmeerbaarheid van CBDC’s is eerder in detail behandeld en de pers is nooit verlegen geweest om de “voordelen” van dergelijk streng gecontroleerd geld in het verleden te bespreken. Integendeel, het is altijd behandeld als een belangrijk verkoopargument.

Agustin Carstens, het hoofd van de Bank of International Settlements, besprak het idee in de zomer van 2021 in detail in een video:

Het belangrijkste verschil [met een CBDC] is dat de centrale bank absolute controle zou hebben over de regels en voorschriften die het gebruik van die uitdrukking van centralebankaansprakelijkheid bepalen, en dan de technologie zou hebben om dat af te dwingen.”

Een Telegraph-artikel uit juni 2021 was opnieuw opgetogen over de mogelijke voordelen van programmeerbare valuta:

Digitaal geld zou kunnen worden geprogrammeerd om ervoor te zorgen dat het alleen wordt uitgegeven aan essentiële zaken, of goederen die een werkgever of regering verstandig acht […] Daar kunnen enkele sociaal gunstige resultaten uit voortvloeien, waardoor activiteiten worden voorkomen die op de een of andere manier als sociaal schadelijk worden beschouwd .

Ze waren nooit terughoudend om eerder over programmeerbaarheid te praten, dus het is opmerkelijk dat ze die discussielijn plotseling afsluiten.

Misschien een teken dat ze overschatten wat mensen zouden accepteren, en nu al meer weerstand tegen het idee ervaren dan ze hadden verwacht.

Dat is een geruststellende gedachte.

Maar laat je niet misleiden: alleen omdat ze het niet meer noemen, wil nog niet zeggen dat ze het loslaten. Ze willen gewoon dat je het vergeet.

Oh, en voor het geval je het je afvroeg, de lijst met landen die digitale valuta testen, omvat Oekraïne en Rusland, de Verenigde Staten en China, Groot-Brittannië en de EU.

Elk team in de competitie.

Een kant kiezen zal je niet redden.

Bronnen: OFF-GUARDIAN.ORG