Luister naar dit Artikel

Kindersterfte (IMR) is een van de belangrijkste indicatoren van het sociaal-economische welzijn en de volksgezondheid van een land. Het Amerikaanse rijksvaccinatieprogramma geeft 26 doses vaccin voor zuigelingen jonger dan 1 jaar (2009), de meeste vaccinaties per kind in de hele wereld, toch hebben 33 landen een lagere IMR.

Kindersterfte (IMR) is een van de belangrijkste indicatoren van de gezondheid van het kind en de algemene ontwikkeling in een land. Schoon water, maatregelen ter verhoging van de voedingswaarde, betere sanitaire voorzieningen en gemakkelijke toegang tot de gezondheidszorg dragen het meeste bij aan de verbetering van kindersterfte in onreine, ondervoede en de arme regio’s van de wereld. In ontwikkelingslanden zijn de IMR hoog omdat deze basisbehoeften voor het kind ontbreken of ongelijk verdeeld zijn. Ook komen besmettelijke en overdraagbare ziekten nog steeds voor in ontwikkelingslanden terwijl goede hygiëne veel zou veel om dit te voorkomen.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) schrijft 7 van 10 kindersterftes in ontwikkelingslanden toe aan vijf hoofdoorzaken. Longontsteking, diarree, mazelen, malaria en ondervoeding- en deze laatste heeft daarbij grootste invloed omdat ondervoeding geassocieerd wordt met een afname van de immuunfunctie. Een aangetaste immuunsysteem-functie leidt vaak tot een verhoogde vatbaarheid voor infecties. Het staat vast dat infecties, ongeacht hoe mild, nadelige gevolgen hebben voor de voedingsstatus. Omgekeerd zal bijna elk voedingstekort ziekteresistentie verminderen.

Ondanks dat de Verenigde Staten per hoofd van de bevolking meer besteden aan gezondheidszorg dan enig ander land, hebben maar liefst 33 landen betere IMR cijfers. Sommige landen hebben een IMR die minder dan de helft is van de Amerikaanse cijfers: Singapore, Zweden en Japan zitten onder de 2.80. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is zelfs “de relatieve positie van de Verenigde Staten in vergelijking met landen met de laagste kindersterfte aan het verergeren.”

Er zijn vele factoren die de IMR van een bepaald land beïnvloeden. Zo zijn bijvoorbeeld premature geboorten in de Verenigde Staten tussen 1990 en 2006 met 20% gestegen. Te vroeg geboren baby’s hebben een hoger risico op complicaties in het eerste jaar. Dit kan echter niet volledig verklaren waarom de Verenigde Staten weinig verbetering heeft gezien in de IMR cijfers sinds 2000.

Landen verschillen in hun inenting -programma’s voor kinderen jonger dan 1 jaar oud. Vijf van de 34 landen met de beste IMR drongen in 2009 12 doses vaccins op aan hun kinderen, (de minste hoeveelheid) terwijl het programma in de Verenigde Staten 26 doses vaccin vereiste, de meeste vaccins van alle landen. Om de correlatie tussen de hoeveelheid vaccins die landen routinematig aan hun kinderen geven en hun kindersterfte te verkennen werd een lineaire regressie-analyse uitgevoerd.

Met behulp van lineaire regressie, zijn de immunisatieschema’s van deze 34 naties onderzocht en een correlatiecoëfficiënt r = 0,70 (p <0,0001) gevonden tussen IMR en het aantal vaccindoses die routinematig gegeven worden aan zuigelingen. Naties werden ook gegroepeerd in vijf verschillende vaccin doses categorieën: 12-14, 15-17, 18-20, 21-23 en 24-26. Het gemiddelde IMR van alle naties binnen elke groep werd vervolgens berekend.

Lineaire regressie-analyse van het ongewogen gemiddelde IMR toonde een hoog statistisch significante correlatie tussen de toename van het aantal doses vaccin en het verhogen van de kindersterfte met r = 0,992 (p = 0,0009). Met behulp van de Tukey-Kramer test werden statistisch significante verschillen in de gemiddelde IMR gevonden tussen landen die 12-14 doses vaccin geven en zij die 21-23 en 24-26 doses geven.

Een nadere inspectie van de correlaties tussen doses vaccin, biochemische of synergetische toxiciteit, en IMR is daarom nu van essentieel belang.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3170075/figure/fig1-0960327111407644/
Kindersterfte cijfers en het aantal gegeven vaccine doses voor 30 landen

Via Zaplog