Luister naar dit ArtikelHet gebruik van bacteriën, virussen en andere biologische agentia als oorlogswapens heeft een lange en ingewikkelde geschiedenis. Van de Heilige Romeinse keizer, Frederick Barbarossa, die lijken gebruikt om waterputten te vergiftigen in 1155 AD, tot de Mongolen die de dode lichamen van slachtoffers van de pest katapulteren naar de belegerde stad Caffa in 1346, er zijn veel voorbeelden van vroege, rudimentaire vormen van biologische oorlogvoering . Een berucht gebruik van biologische oorlogsvoering vond plaats in 1763, toen Britse troepen opzettelijk indianen voorzagen van met pokken besmette dekens, wat een grote uitbraak van de ziekte veroorzaakte.
Steun World Unity: alleen via uw maandelijks of eenmalige gift kunnen we de website draaiende houden en de leugens aanpakken. Deze steun is keihard nodig in deze zware economische tijden. Klik hier om te Doneren
Ondanks deze vroege voorbeelden werd het echter pas in de 20e eeuw dat biologische oorlogvoering echt wetenschappelijk interessant werd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was het Duitse leger een opmerkelijke beoefenaar van deze kunst van oorlogvoering, hoewel nog steeds op een enigszins willekeurige manier. Bepaalde operaties door Duitsland gericht op het infecteren van dieren en / of het voederen van dieren in vijandige landen met miltvuur en glanders (een soort besmettelijke ziekte). Enkele decennia vooruit, en biologische oorlogsvoering had in veel landen nieuwe diepten bereikt.
De Japanners waren vooral geïnteresseerd in dit gebied van oorlogvoering en verhoogden hun inspanningen tijdens de jaren 1930 en tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1939 probeerden de Japanners het gele koortsvirus van het Rockefeller Institute in New York te verwerven. Een van de meest prominente voorstanders van het gebruik van biowarfare was de Japanse chirurg-generaal en microbioloog, Shiro Ishii, die tijdens de Tweede Wereldoorlog leiding gaf aan de centrale eenheid van het biologische oorlogvoeringprogramma van imperiaal Japan: eenheid 731, die was gevestigd in bezet China. Als onderdeel van hun biowarfare-programma, testte het Japanse leger minimaal 25 biologische agentia op burgers en krijgsgevangenen, met operaties waaronder de vergiftiging van meer dan 1.000 Chinese waterputten met tyfus en cholera, en het laten vallen van besmette vlooien in Chinese steden. Ten minste duizenden mensen werden gedood door dit programma, en sommigen beweerden zelfs dat ongeveer 200.000 Chinezen werden gedood.
Wat dit allemaal het ergst maakt, is echter het feit dat de Amerikaanse regering immuniteit gaf aan veel van deze Japanse biowarfare-officieren in ruil voor het verkrijgen van de gegevens van het Japanse biologische oorlogsvoeringprogramma, wat betekent dat velen ten onrechte aan oorlogsmisdaden zijn ontsnapt. Dit doet natuurlijk denken aan Operatie Paperclip, toen de VS 700 wetenschappers uit nazi-Duitsland naar Amerika brachten om te werken aan wetenschappelijke projecten, waaronder verkenning van de ruimte. Met betrekking tot Noord-Amerika zelf werd in 1940 een van de eerste biowarfare-laboratoria opgericht onder particulier eigendom, waarbij Sir Frederick Banting, winnaar van de Nobelprijs voor het mede-ontdekken van insuline, een prominente rol speelde in deze vestiging.
Er zijn ook talloze voorbeelden van militairen die biologische oorlogvoeringsexperimenten uitvoeren op hun eigen, nietsvermoedende burgers. In 1950 bijvoorbeeld voerden Amerikaanse autoriteiten in het geheim een biologisch oorlogvoeringsexperiment uit in San Francisco, door microben in de atmosfeer te spuiten om de impact te testen die een aanval met biowapens zou hebben op de stad van 800.000 mensen. Deze test resulteerde mogelijk in de dood van een burger, die besmet was met een van de soorten bacteriën die in het experiment werden gebruikt, waarbij de patiënt stierf nadat de infectie zich naar zijn hart had verspreid. Een ander incident vond plaats in de jaren 1960, toen het Amerikaanse leger en de CIA een biowarfare-experiment uitvoerden in de metro van New York. De test bestond uit bollen gevuld met een niet-geïdentificeerd gesimuleerd gif dat op het spoor van twee lijnen werd gegooid en testte hoe het gesimuleerde gif zich door het metronetwerk verspreidde. In Groot-Brittannië tussen 1961 en 1968, spoot het ministerie van Defensie E. coli en andere bacteriën langs de zuidelijke kust van Engeland om miltvuur na te bootsen, met miljoenen onbewust blootgesteld aan de ziektekiemen.
Afgezien van het feit dat burgers worden gebruikt als cavia door biowarfare-eenheden, kunnen biologische oorlogsvoeringprogramma’s ook een ander risico vormen voor burgers: in de vorm van ziekteverwekkers die per ongeluk uit biowarfare-installaties ontsnappen. Een voorbeeld van dit scenario deed zich voor in Sovjet-Rusland in 1979, toen een epidemie van miltvuur uitbrak in de stad Sverdlovsk. Aanvankelijk probeerden de Sovjetautoriteiten het incident te verdoezelen door te beweren dat vlees van met miltvuur geïnfecteerde dieren de uitbraak had veroorzaakt. Het was pas decennia later dat werd onthuld dat de epidemie het gevolg was van een ongeluk in een biologische oorlogsvoorziening in het gebied, mogelijk als gevolg van het niet vervangen van een verstopt luchtfilter, wat resulteerde in een aërosol van miltvuur dat vrijkwam bij ten minste 66 mensen.
Tientallen jaren later, kunnen we er zeker van zijn dat er openbaringen zullen zijn met betrekking tot biologische oorlogvoeringstests en ongevallen, in onze eigen tijd, omdat dit door de patroongeschiedenis wordt onthult.
https://youtu.be/HHalV3cDves
Bronnen:
Barnett, A. (April 21 2002) Millions were in germ war tests, The Guardian – https://www.theguardian.com/politics/2002/apr/21/uk.medicalscience
Frischknecht F. (2003). The history of biological warfare. Human experimentation, modern nightmares and lone madmen in the twentieth century. EMBO reports, 4 Spec No(Suppl 1), S47–S52 – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1326439/
Hilts, P. (Nov. 18 1994) Deaths in 1979 Tied to Soviet Military, New York Times – https://www.nytimes.com/1994/11/18/world/deaths-in-1979-tied-to-soviet-military.html
Horrock, N. (Sept. 19 1975) Senators Are Told of Test Of a Gas Attack in Subway, New York Times– https://www.nytimes.com/1975/09/19/archives/senators-are-told-of-test-of-a-gas-attack-in-subway-engineer-says.html
Kristof, N. (March 17, 1995) Unmasking Horror — A special report.; Japan Confronting Gruesome War Atrocity, New York Times
Loria, K. (Sept. 25, 2016) Over and over again, the military has conducted dangerous biowarfare experiments on Americans, Business Insider – https://www.businessinsider.com/military-government-secret-experiments-biological-chemical-weapons-2016-9?r=US&IR=T
Riedel S. (2004). Biological warfare and bioterrorism: a historical review. Proceedings (Baylor University. Medical Center), 17(4), 400–406 – https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1200679/
Walker, A. (Nov. 21 2005) Project Paperclip: Dark side of the Moon, BBC News – http://news.bbc.co.uk/1/hi/magazine/4443934.stm
