Luister naar dit Artikel

De bemanning van het Oxford Centre for Evidence-Based Medicine (CEBM) heeft een analyse gemaakt van oversterfte voor 2020 in 32 landen om een ​​duidelijker beeld te krijgen van de impact van de pandemie en lockdowns. Ze gebruikten extra sterfte in plaats van “Covid-sterfgevallen”, leggen ze uit, om problemen met het registreren en classificeren van sterfgevallen te voorkomen en om de eventuele impact van anti-Covid-maatregelen op te nemen. Ze gebruikten voor leeftijd gecorrigeerde mortaliteit om rekening te houden met verschillen in de gemiddelde leeftijd van de bevolking. Ze vergeleken de cijfers van 2020 met het gemiddelde van de voorgaande vijf jaar om een ​​procentuele stijging of overschrijding tijdens het pandemiejaar te geven (ze hebben de tool die ze gebruikten om de gegevens te analyseren openbaar gemaakt).

De resultaten zijn in onderstaande grafiek uitgezet. Misschien wel het meest veelzeggende resultaat is dat Zweden, dat het hele jaar door geen strikte lockdown-maatregelen oplegde (het hield alle winkels en horeca en de meeste scholen open en legde geen beperkingen op voor privébijeenkomsten), slechts een stijging van 1,5% in voor leeftijd gecorrigeerde sterfte zag. Niemand kan toch beweren dat zo’n kleine toename van het sterftecijfer (en bijna volledig onder ouderen en al ziek) de ernstige en schadelijke opschortingen van burgerlijke vrijheden die we het afgelopen jaar hebben doorstaan, kan rechtvaardigen?

Het CEBM-team maakte de volgende opmerkingen over de resultaten.
De relatieve oversterfte in de door ons onderzochte landen varieert van -4,3% tot 14,4% en is sterk positief gecorreleerd met het geregistreerde aantal COVID-19-sterfgevallen (r = 0,8). Volgens onze analyse waren er in Denemarken, Finland, IJsland, Letland en Noorwegen in 2020 minder sterfgevallen. Zoals we zouden verwachten, hebben deze landen een lager aantal COVID-19-sterfgevallen geregistreerd dan andere landen. IJsland, Noorwegen en Finland hebben bijvoorbeeld allemaal minder dan 12 per 100.000 COVID-19-sterfgevallen geregistreerd. Denemarken en Letland vormen hierop misschien een uitzondering met 32 ​​COVID-19-sterfgevallen per 100.000 en Letland 54 per 100.000.

Een aantal Oost-Europese landen kende in de eerste helft van het jaar weinig of geen extra sterfgevallen, maar kende in de tweede helft van 2020 een aanzienlijk hoger sterftecijfer. Bulgarije, Tsjechië, Kroatië, Hongarije, Litouwen, Luxemburg, Polen, Slowakije en Slovenië waarbij Polen en Bulgarije niveaus van oversterfte lieten zien in dezelfde orde van grootte als de landen in het centrum van de eerste golf (bijv. Spanje, Frankrijk, Engeland en Wales, Italië).

De VS, die vaak wordt genoemd als het zwaarst getroffen land (vaak gebruikmakend van het totale aantal COVID-19-sterfgevallen), heeft een relatieve overschrijding van 12,9%, die, hoewel een van de hoogste, lager is dan sommige met een nog hogere relatieve oversterfte, zoals Polen en Chili.
Nu we het toch over de VS hebben, hier is een update over hoe het met de staten gaat, waarbij de staten die deze winter lockdowns hebben uitgevaardigd, worden vergeleken met degenen die dat niet deden. Niet-lockdown-staten hebben nog steeds minder Covid-sterfgevallen per miljoen dan lockdown-staten, hoewel de kloof een beetje is verkleind sinds 1 februari, toen lockdown-staten 5,7% meer doden per miljoen hadden, tot 4,2% op 13 maart.

Lockdowns werden aan het publiek verkocht als een manier om het virus te onderdrukken dat anders vele malen meer mensen zou doden dan onder lockdown-omstandigheden. De gegevens van een jaar van lockdowns zijn duidelijk in tegenspraak met de modellen die een dergelijke uitkomst voorspelden. Aangezien landen en staten die niet opsluiten, minder Covid-sterfgevallen per miljoen registreren dan die welke zich opsloten, hebben dergelijke modellen blijkbaar enorm overschat zowel de dodelijkheid van het virus als de doeltreffendheid van vergrendelingen.

Een duidelijke regering zou nu van deze gegevens leren en elk advies op basis van dergelijke onbetrouwbare modellen afwijzen en erop aandringen dat alle modellen die voor beleidsvorming worden gebruikt, worden gekalibreerd aan de hand van echte controles zoals Zweden en Florida. Als modellen het dodental op plaatsen waar geen interventies worden uitgevoerd, niet nauwkeurig kunnen voorspellen, moeten ze worden afgewezen. Dit is het absolute minimum dat aan onze wetenschappelijke adviseurs en hun wiskundige modellen moet worden gevraagd.

Vergrendelingen werden voor het eerst opgelegd door China en door Italië in het Westen geïntroduceerd, nadat ze definitief waren goedgekeurd door de WHO, ondanks dat ze geen bewijs hadden om de werkzaamheid ervan te ondersteunen en in strijd waren met de officiële richtlijnen en vooraf voorbereide pandemieplannen.

Aangezien een toenemend aantal staten in Amerika lockdowns afwijst als een middel voor infectiebeheersing, moeten we er alles aan doen om ervoor te zorgen dat de lockdowns van het afgelopen jaar een blip in de geschiedenis worden en geen permanent kenmerk van westerse ziektebeheersing.

Bronnen: Lockdown Sceptics