Luister naar dit Artikel

Een nieuw gepubliceerd wetenschappelijk artikel in Nature Publishing’s Scientific Reports Journal heeft onthuld dat ongekende hoeveelheden zeer giftig kwik worden afgezet in de diepste loopgraven van de Stille Oceaan.

De studie, een multinationale inspanning waarbij wetenschappers uit Denemarken, Canada, Duitsland en Japan betrokken zijn, rapporteert de allereerste directe metingen van kwikafzetting in een van de logistiek meest uitdagende omgevingen om te bemonsteren op aarde, en de diepste op acht tot tien kilometer. onder de zee.

Hoofdauteur professor Hamed Sanei, directeur van het Lithospheric Organic Carbon Laboratory (LOC) bij het Department of Geoscience, Aarhus University, verklaarde dat de hoeveelheid kwik die in dit gebied is ontdekt elke waarde overschrijdt die ooit is geregistreerd in afgelegen mariene sedimenten, en zelfs hoger is dan veel gebieden die direct verontreinigd zijn door industriële lozingen.

“Het slechte nieuws is dat deze hoge kwikniveaus representatief kunnen zijn voor de collectieve toename van antropogene emissies van Hg in onze oceanen,” zei hij. “Maar het goede nieuws is dat loopgraven in de oceaan fungeren als een permanente stortplaats, en dus kunnen we verwachten dat het kwik dat daar terechtkomt vele miljoenen jaren zal worden begraven. Platentektoniek zal deze sedimenten diep in de bovenmantel van de aarde brengen.

“Maar zelfs nu kwik uit de biosfeer wordt verwijderd, blijft het nogal alarmerend hoeveel kwik in de oceanen terecht is gekomen. Dit kan een indicator zijn van de algehele gezondheid van onze oceanen.”

Co-auteur Dr. Peter Outridge, een onderzoekswetenschapper bij Natural Resources Canada en hoofdauteur van de Global Mercury Assessment van de Verenigde Naties, zei:

“De resultaten van dit onderzoek helpen een belangrijke kennislacune in de kwikcyclus op te vullen, d.w.z. de werkelijke snelheid van kwikverwijdering uit het mondiale milieu naar diepzeesedimenten.” Hij voegde eraan toe: “We hebben aangetoond dat sedimenten in de loopgraven van de oceaan ‘hotspots’ zijn voor kwikaccumulatie, met kwikaccumulatiesnelheden die vele malen hoger zijn dan eerder werd aangenomen.”
Co-auteur Ronnie Glud, professor en directeur van het Hadal Center aan de Universiteit van Zuid-Denemarken, die wetenschappelijk leider was van deze multinationale expeditie naar de oceaansleuven, zei: “Dit artikel roept op tot uitgebreide aanvullende bemonstering van de diepe oceaan. en in het bijzonder hadal-geulen om dit voorbereidende werk te ondersteunen. Uiteindelijk zal dit de nauwkeurigheid van milieu-kwikmodellen en het beheer van wereldwijde kwikvervuiling verbeteren.”

Bronnen: Sanei, H., Outridge, P.M., Oguri, K. et al. High mercury accumulation in deep-ocean hadal sediments. Sci Rep 11, 10970 (2021). DOI: 10.1038/s41598-021-90459-1