Luister naar dit Artikel

Propaganda gaat niet alleen over het vervaardigen van draagvlak voor oorlogen en belachelijke overheidsmaatregelen die we normaal nooit zouden accepteren. Dat is waar de meeste mensen aan denken als ze dat woord horen, maar er is zo veel meer aan de hand dan dat.

Het leeuwendeel van de propaganda gaat er niet om ons te overtuigen om nieuwe agenda’s van de machtigen te accepteren, maar om ons in de ban te houden in de status-quo-droomwereld die de machtigen in staat stelt om in de eerste plaats macht te hebben. Op weg naar het normaliseren van status-quo-systemen en ons trainen om onszelf vorm te geven om erin te passen als kleine radertjes in een goed geoliede machine.

En in de meeste gevallen is het niet eens een grootse, monolithische samenzwering. De gigantische bedrijven die ons indoctrineren met hun advertenties, hun Hollywood-films en -shows, hun apps, hun websites en hun nieuwsmedia worden allemaal natuurlijk gestimuleerd om ons steeds verder in de waan te brengen door het feit dat ze profiteren van de status-quo-systemen die hen verheven tot rijkdom.

Dus dag in dag uit krijgen we media voorgeschoteld die ons leren wat we moeten waarderen, waar we onze interesse en aandacht op moeten richten, hoe succes eruitziet en hoe een normaal mens zich op deze planeet gedraagt. En het sluit altijd perfect aan bij de belangen van de rijken en machtigen.

Ze leren ons niet alleen wat we moeten geloven. Ze leren ons wie we zijn. Ze geven ons de kaders waarop we onze ambities werpen en ons succes evalueren, en we bouwen psychologische identiteiten uit die constructies. Ik ben een zakenman. Ik ben werkloos. Mijn leven draait om geld verdienen. Mijn leven gaat over het teleurstellen van mensen. Ik ben een succes. Ik ben een mislukking. Ze bedenken de test van onze geschiktheid, en ze bedenken het systeem waarmee we op die test worden beoordeeld.

Deze kunstmatige constructies nemen zulke grote delen van onze persoonlijke psychologie in beslag dat mensen hun hele leven volledig tot slaaf van hen zullen leven, waardoor ze hun hele focus worden. Deze slavernij is zo alomtegenwoordig dat mensen vaak zelfs zelfmoord plegen op basis van wat die verzonnen constructies hen vertellen over wie ze zijn en wat ze waard zijn.

En het is allemaal een leugen. Een droomwereld, volledig gemaakt van verhalen, geconstrueerd door de machtigen ten behoeve van de machtigen. Dingen die zo intiem zijn als de gedachten in ons hoofd en de beweging van onze interesse en aandacht worden gecontroleerd en gedomineerd met ijzeren vuist, allemaal ten gunste van een paar domme verzonnen spelletjes over denkbeeldig geld en fictieve autoriteit.

Dus de meesten van ons slaapwandelen door het leven en jagen op fictieve doelen en vluchten voor kunstmatig geconstrueerde demonen. Te in beslag genomen door de illusie om omhoog te kijken en de donderende majesteit van het leven op te merken zoals het werkelijk is, en meestal te verward om het echt waar te nemen, zelfs bij die zeldzame gelegenheden dat we even uit de trance raken om ons in te spannen.

Jezelf ontwarren uit deze droomwereld is niet eenvoudig. Het kost tijd. Het kost werk. Er is een diepe, aanhoudende nieuwsgierigheid voor nodig naar wat er werkelijk aan de hand is onder al het verwarde mentale gebabbel, naar wat het leven werkelijk is onder alle verhalen die ons zijn verteld over wat het leven is, naar wie we werkelijk zijn onder alle verhalen die we hebben verteld over wie we zijn.

Het verschil tussen wat ons is verteld en wat we in de loop van dit onderzoek vinden, is het verschil tussen droom en wakker leven. De echte wereld is net zo verschillend van het status-quoverhaal over de wereld als van elk ander fictief werk. De twee dingen kunnen echt niet meer van elkaar verschillen.

En het goede nieuws is dat, net zoals je verkeerde kijk op jezelf en je wereld je menselijke expressie vormde in dienst van de machtigen, het terugdringen van die geestmist je menselijke expressie in iets heel anders verandert. Iets gegrond in de realiteit. Iets authentieks. Iets primairs. Iets dat niet bestaat ten behoeve van een of ander gezichtsloos oligarchisch rijk, maar om dezelfde reden dat het gras groeit en de sterrenstelsels draaien in de kosmos.

En zo ziet de mensheid eruit aan de andere kant van deze lastige overgangsfase die onze soort doormaakt op dit adolescente punt in zijn ontwikkeling. Vrij van illusie. In harmonie met de werkelijkheid. Aan niemand slaaf. Met heldere ogen schrijdend in het mysterie van wat komen gaat.