Terwijl zware sneeuwval het dorp Andermatt nadert, hoog in de Zwitserse Alpen, maakt lokale hotelier Johan Granvik korte metten met de argumenten die andere EU-landen ertoe hebben gebracht hun skigebieden te sluiten.

“Als je op zaterdagochtend naar de kruidenierswinkel gaat, kun je me niet vertellen dat dat minder gevaarlijk is dan vijf minuten in een telecabine doorbrengen en dan op de wijd open hellingen te staan”, zei meneer Granvik, die meer dan 30 personeelsleden heeft aangenomen voor zijn hotel- en restaurantbedrijf voor het winterseizoen. Het sluiten van de pistes om het coronavirus een halt toe te roepen “heeft geen enkele zin”, voegde hij eraan toe.

Toen hij bij de ijskoude rivier de Reuss stond voor een foto terwijl de sneeuw over de grond raast, zei de 35-jarige Granvik dat de onzekerheid veroorzaakt door de coronavirus-pandemie betekende dat hij zich onlangs zorgen moest maken over zijn zevenjarige bedrijf.

Zijn boetiekhotel Zum Schwarzen Bären is afhankelijk van een succesvol wintersportseizoen. Twee van zijn restaurants, de Wachthuus en de Rüti Hütte, bevinden zich op de pistes. Als de liften niet opengaan, kunnen ze dat ook niet.

Overal in de Alpen, in Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland en Italië, zullen skigebieden minstens een maand gesloten zijn vanwege de vrees dat een toestroom van mensen het virus zal verspreiden. Als gevolg hiervan zal het wintertoerisme, de belangrijkste economische sector in de Alpenregio’s, tijdens zijn drukste periode worden uitgesteld. Maar Zwitserland – voorlopig – is de uitzondering.

Bern, dat geen tweede landelijke lockdown heeft opgelegd om de tweede golf van coronavirus onder controle te houden, heeft geweigerd skiresorts te sluiten. Als gevolg hiervan is skiën een onwaarschijnlijke, maar bittere, politieke breuklijn geworden die Europese landen verdeelt in hun zoektocht naar een antwoord op de laatste fase van de pandemie.

Andere Europese leiders hebben hun minachting voor de weerspannigheid van Zwitserland nauwelijks kunnen bedwingen. Zowel de Franse als de Italiaanse eerste ministers hebben de president van de Zwitserse federale raad rechtstreeks gebeld om te eisen dat deze in overeenstemming wordt gebracht, vertelden ambtenaren in Bern aan de Financial Times.

Het Zwitserse parlement reageerde deze week met een motie waarin zelfs de beperkte maatregelen die worden ingevoerd om de capaciteit in skiresorts tot 80 procent te verminderen, als te veel worden veroordeeld.

Het belangrijkste in de hoofden van de EU-politici zijn de gebeurtenissen van februari en maart, tijdens de eerste golf van de pandemie, toen resorts in de Alpen superspread-clusters werden. Dat Zwitserland, door zijn resorts open te houden, economisch kan profiteren van de pijn van anderen, is bijzonder zorgwekkend.

In het luxe Chedi-hotel van Andermatt is het seizoen al begonnen, met gasten die genieten van een drankje bij de open haard in de lounge terwijl dragers rondscharrelen met trolleys beladen met ski’s, schoenen en dure bagage. In de wijnbibliotheek, waar zeldzame jaargangen van vloer tot plafond worden gestapeld, hadden twee zakenlieden “thuiskantoren” opgezet.

“We hoefden niets te sluiten, en dat is goed nieuws”, zegt Joachim Schweier, de marketingmanager van het hotel. “Boekingen zijn vaak last-minute, maar we hebben de laatste tijd veel belangstelling gekregen.”

Omdat er vragen zijn over andere Europese bestemmingen, biedt de Chedi een privéjetservice aan om gasten naar onder meer Londen, München en Rome te vliegen – zonder de gezondheidsrisico’s die commercieel vliegen tijdens een pandemie met zich meebrengt.

Skiën staat bekend om zijn frivoliteit – niet in de laatste plaats vanwege het geld dat het vaak aantrekt – maar het is big business. Meer dan een derde van de Zwitsers skiën regelmatig voor recreatie.

“Het is onze nationale sport, en vooral in deze tijden met lockdowns en zoveel mensen die thuis (moeten) blijven, is het erg belangrijk dat je de bergen in kunt gaan, de frisse lucht in kunt gaan, andere mensen kunt ontmoeten en lichamelijk actief kunt zijn”, zei Mathias Imoberdorf, woordvoerder van de skifaciliteiten in het resort Zermatt in het zuidwesten van Zwitserland. “We hebben vertrouwen in de federale regering om de juiste beslissing te nemen”, voegde hij eraan toe.

Facebook heeft ons een schaduwban gegeven. Klik hier om ons te volgen op Telegram zodat u dagelijks onze nieuwste artikelen te zien krijgt!

Aangezien het land nog steeds kampt met een groot aantal besmettingen, staat niet iedereen in Zwitserland achter de aanpak van de overheid.

Een parodievideo ging deze week viraal in Zwitserland die punnikte op de Oostenrijkse badplaats Ischgl die eerder dit jaar een coronavirus-hotspot werd. Het nodigde toeristen uit voor het fictieve Ischgliich – Zwitsers dialect voor ‘kan me niet schelen’ – en adviseerde om snel te boeken, met ‘intensive care-bedden die al uitverkocht waren’. Vrijdag vroeg de krant Tages-Anzeiger in Zürich: “Is Zwitserland een liberale freakshow?”

Degenen die in de ski-industrie werken, maken echter een onderscheid tussen veilige wintervakanties en het soort rauwe après-ski feesten dat een van de verkoopargumenten van Ischgl is.

In Andermatt wordt een reeks zachte maatregelen gebruikt om gasten te “begeleiden” in plaats van te “beperken”, zei Raphael Krucker, de chief executive van het resort. Restaurants hebben hun capaciteit buiten verdubbeld, tafels binnenshuis worden beperkt tot vier personen en luide muziek is verboden om de verleiding om te feesten te beteugelen. Bars sluiten om 23.00 uur.

“Prioriteit nummer één is om een ​​nieuwe lockdown te voorkomen”, zei de heer Krucker, erop wijzend dat de skiliften op de Gemstock-berg al weken open waren zonder enig coronavirusprobleem.

De federale overheid kondigde vrijdag beperkte beperkingen aan voor de ski-industrie. Afgesloten hutten, gondels en treincoupés in resorts moeten zich beperken tot tweederde van hun capaciteit, maar er zijn geen beperkingen voor het aantal skipistes. Vanaf 22 december hebben individuele resorts ook een vergunning nodig om open te blijven, die wordt gekoppeld aan de ziekenhuiscapaciteit.

De heer Granvik, de hotelier, hoopte dat de regering de moed erin zou houden. ‘Ik begrijp dat boodschappen doen voor eten een noodzaak is en skiën niet. Maar tegelijkertijd kun je mensen niet alles ontnemen – je moet mensen een sprankje hoop geven.’

Je vraagt ​​je af wat Zwitserland in staat heeft gesteld de snode agenda te trotseren die leiders van andere landen met vreugde hebben afgedwongen? Misschien speelde het bestuur ervan door directe democratie een rol? Hoe dan ook, het legt de gefabriceerde crisis bloot die vrijheden en bestaansmiddelen elders in Europa vernietigt vanwege de sadistische farce die het is.

Bronnen: Financial Times